رئیس‌جمهور چه گفت؟

بارها بر لزوم انتقاد و ضرورت آن تاکید شده است و همواره بیان شده که باید برای حرکت در مسیر موفقیت از انتقادات سازنده و انتقاداتی که برخاسته از حسن نیت است، بهره جست و آن را به کار بست اما بار دیگر نیز باید تاکید کرد آنچه مهم است طبق اصول بودن انتقادات است. اگر آنچه بیان می‌شود بر اساس اصولی صحیح و اهداف ملی باشد قطعا جایگاهی محکم در مباحث کارشناسی و نوع عملکردها خواهد داشت اما از سویی دیگر اگر آنچه بیان می‌شود تنها به نام انتقاد باشد و در پس آن مسائل و اهداف دیگری از جمله تخریب و از میدان به در کردن رقیب باشد مسلم است که نه به لحاظ اخلاقی صحیح است و نه اساسا راه به جایی خواهد برد. متاسفانه جامعه امروز ایران دچار چنین اختلالهایی شده است که اغلب از سوی گروه و عده‌ای خاص مطرح می‌شود و این امر موضوعی است که کاسه صبر دولت یازدهم را لبریز کرده و دکتر روحانی را به واکنش واداشته است. درحقیقت باید بیان داشت آنچه روز گذشته رئیس‌جمهور به آن اشاره داشت همین مطلب بوده است؛ یعنی اقدام برخی در جهت تخریب دولت به ویژه تیم مذاکره کننده، به نام انتقاد. درحالی که آنچه این گروه تحت عنوان منتقدین مذاکرات مطرح می‌کنند را نه در نام و نه در روش و نه بر اساس هیچ اصول منطقی نمی‌توان انتقاد دانست. آنچه متاسفانه در طول یک سال و نیم گذشته و بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم در حال رخ دادن است آن است که هر گاه حرکت مفیدی می‌خواهد صورت گیرد که می‌تواند پیشرفت و موفقیت را به دنبال داشته باشد انواع سنگ‌اندازی‌ها به نام انتقاد در برابر آن آغاز می‌شود و در این رابطه نه‌تنها مسائل کارشناسی نشده و مورد مداقه و واشکافی قرار نمی‌گیرند بلکه مسائل کوچک و پیش پا افتاده و مباحثی که به طور کلی از مسیر انتقاد سالم بیرون است مطرح می‌شود. در چنین شرایطی است که می‌توان گفت افرادی که این موضوعات را عنوان می‌کنند و با تریبونها و ابزاری که در اختیار دارند به آن پرو بال می‌دهند تنها به دنبال مته به خشخاش گذاشتن و بهانه جویی هستند و نه رفع واقعی ایرادها و اشکالها.جای بسی تاسف است که باید گفت، گویا مسائل اخلاقی به ورطه فراموشی سپرده شده است و تنها منافع شخصی و گروهی است که برای برخی حرف نخست را می‌زند. حال دکتر حسن روحانی که از اولین روزهای ریاستش انواع هجمه‌ها را متوجه خود و کابینه‌اش دیده است وقتی سیل هجمه‌ها را متوجه تیم مذاکره کننده‌ای که به گفته او روزها و شبها را بیدار می‌گذرانند تا بتوانند قدمی مثبت در این راه بردارند، می‌بیند، برنمی‌تابد و در واکنش به تخریب کنندگان تمام‌قد از عملکرد تیم مذاکره کننده دفاع می‌نماید تا هم منتقدین مخرب بدانند دولت در برابرشان سکوت نخواهد کرد و هم مذاکره‌کنندگان بدانند که اعتماد و حمایت دولت پشت سر آنها خواهد بود. به نظر می‌رسد رفتار و برخورد دکتر روحانی رفتاری مناسب باشد چرا که اگر انتقادهای مطرح شده انتقاداتی منطقی و بر اساس اصول و استدلال بود هیچ گونه جای اعتراض نمی‌داشت و در صورت اعتراض دولت این رئیس‌جمهور بود که محکوم به یکجانبه گرایی می‌شد اما از آنجایی که تخریب کنندگان هرروز از متانت دولت سوءاستفاده کرده و گامی جلوتر می‌گذارند و به نظر می‌رسد تنها به دنبال سنگ‌اندازی و مانع‌تراشی و هدر رفتن زحمات بی‌وقفه تیم مذاکره‌کننده هستند، باید در برابر آنها ایستاد و اجازه نداد که منافع ملی را فدای منافع شخصی نمایند. نکته دیگر آنکه باید به یاد داشت که نمی‌توان با همه دنیا پنجه در پنجه انداخت چراکه همیشه خود را کنار کشیدن از همه دنیا نمی‌تواند کارساز باشد. در نتیجه باید گفت هم تیم مذاکره کننده به درستی پای در راه دیپلماسی گذاشته‌ است و هم دولت به درستی عَلَم حمایت از اعضای مذاکره کننده را به دست گرفته است و حتی لازم است با تمام قوا در برابر مانع تراشان -چه داخلی و چه خارجی- بایستد.

* استاد دانشگاه