بهره‌برداري سياسي از مراسم عزاداري
روزنو :صادق زيباكلام
در دهه اول ماه محرم كه ماه عزاداري حضرت سيدالشهدا(ع) است، برخي از شخصيت‌هاي مذهبي همچون مداحان سعي كردند در مراسم عزاداري كه متعلق به هيچ فرد، گروه يا جناحي نيست و بلكه متعلق به همه مردم است، از تريبو ن مذهبي براي تبليغ تفكر سياسي خود بهره‌برداري كنند و مواضع سياسي خود را بيان نمايند. اين اظهارنظرها بيشتر در مخالفت با توافق هسته‌ای و سياست‌هاي دولت آقاي روحاني بود. آخرين نمونه براي استفاده سياسي از مراسم مذهبي مراسم عزاداري شب تاسوعا بود كه حجت‌الاسلام پناهيان در آن بدون اينكه نامي از وزير امور خارجه كشورمان ببرد به او طعنه زد و گفت: «شمر مهربانانه عباس(ع) را صدا مي‌زد ولي عباس رويش را بر مي‌گرداند و مي‌گفت خدايا چرا كار من به جايي رسيده كه دشمن به من طمع كرده است؟ اما امام حسين(ع) به عباس گفت: من تو را قبول دارم، برو و جوابش را بده. اي عباس تو با دشمن دست ندادي و خدا دستان تو را قبول كرد. جانم به فداي دست‌هاي عباس كه به دشمن دست نداد....» اما اين نخستين بار نيست كه جريانات يا چهره‌هاي مذهبي از اعتقادات مردم بهره‌برداری مي‌كنند و در تلاشند ديدگاه‌ها و نظرات سياسي خود را در لباس اعتقادات به مردم تحمیل کنند وآخرين بار هم نخواهد بود. تجربه در ايران و ساير كشورهاي ديگر نشان مي‌دهد كه بهره‌برداري‌هاي سياسي و جناحي از مذهب همواره و در بلندمدت به ضرر خود مذهب تمام شده است. باورهاي مذهبي زبان ندارند كه بگويند آقاي فلانی از ما سوءاستفاده نكن. بنابراين برخي از چهره‌هاي مذهبي به‌راحتي مي‌آيند با استفاده از امكاناتي كه در اختيار دارند، مثل راديو و تلويزيون دست به بهره‌برداري سياسي مي‌زنند و نظري كه يك اقليت تندرو دنبال مي‌كنند را به مردم القا مي‌كنند. اين در حالي است كه اين چهره‌ها مي‌توانند دليل نيت و موضع‌گيري خود را به صورت صريح و علني به مردم بگويند و اذعان كنند به كدام دلايل فكر مي‌كنند دست دادن آقاي ظريف با اوباما اشتباه بود يا چرا فكر مي‌كنند سياست‌هاي احمدي‌نژاد در مساله هسته‌اي درست بود و تلاش آقاي روحاني براي حل اين پرونده اشتباه است؟ متاسفانه چنين افرادي به جاي آنكه بيايند و براي مردم استدلال كنند و با حساب دو دو تا چهارتا نشان دهند سياست‌هاي آقاي سعید جليلي درست بود مي‌آيند، پشت مذهب سنگر مي‌گيرند و سعي مي‌كنند از باورهاي مردم براي توجيه سياست‌هاي غلطي كه مايلند آنها را اجرا كنند بهره‌برداري كنند. دليل اين كار منفعتي است كه اقليتي دارند. البته مي‌توان اذعان داشت كه اين رفتار در كوتاه‌مدت جواب بدهد و تشبيه آقاي پناهيان براي عده اندكي موثر واقع شود اما در بلندمدت اقشار و لايه‌هاي تحصيلكرده مملكت، بويژه جوانان و دانشجويان اعتقاد و باوري به اين حرف‌ها پيدا نمي‌كنند اما در حقيقت آنچه این افراد بايد به آن توجه كنند اين است كه آنان براي نيل به اهدافشان به باورها و اعتقادات مردم دست می‌آویزند که قابل قبول نیست.
