برجام و وظایف ملی ایرانیان
روزنو :مسعود پزشکیان
آنچه یک سیستم و نظام را از حرکت رو به جلو باز می‌دارد، اختلاف و تفرقه است. با وجود مصوبه مجلس درباره اجرای برجام و نامه رهبر معظم انقلاب که مصوبه شورای عالی امنیت ملی در این خصوص را تأیید کردند، برخی اما همچنان بر طبل اختلاف افکنی می‌کوبند. اگر چه بخش‌هایی از مخالفان توافق هسته‌ای در روزهای گذشته در مشی سیاسی خود تجدید نظر کرده و بنا را بر کمک به دولت برای اجرای بهتر برجام گذاشته‌اند، اما بخشی از آنها بر همان روش گذشته اصرار دارند. این دسته از نیروهای سیاسی از ابتدا مخالف مذاکرات و بعد توافق هسته‌ای بودند و در راه تأیید آن در مجلس هم سنگ‌اندازی بسیار کردند که البته با هشیاری اکثریت مجلس راه به جایی نبرد. به نظر می‌رسد این کیفیت از مخالفت‌ها با دولت در هفته‌ها و ماههای آینده هم ادامه خواهد یافت چرا که آنها وجود دستاوردهای بزرگ برای دولت یازدهم را نمی‌پسندند. این رویکرد ناشی از یک نگاه سیاسی و انتخاباتی معطوف به رقابت پیش رو در اسفند ماه است. تلاش مخالفان برای ناکارآمد جلوه دادن دولت یازدهم ریشه در برنامه‌ریزی‌های انتخاباتی آنها دارد که در انتخابات پیش رو حرفی برای گفتن داشته باشند. این جریان بخصوص که در کارنامه سیاسی خود، نقطه قابل اتکایی ندارد، سعی وافر دارد تا دولت فعلی را نیز عاری از موفقیت نشان دهد و برخی مشکلات موجود را برجسته‌سازی نماید. حال آنکه اکثر کارشناسان و فعالان سیاسی و اقتصادی اذعان دارند بخش زیادی از مشکلات فعلی میراث دولت گذشته است. دولتی که امکانات و منابع مالی و فرصت‌های زیادی در اختیار داشت اما نتیجه و عملکرد آن تورم و بیکاری برای ملت بود. یک نمونه از این میراث، 400 هزار میلیارد تومان طرح نیمه کاره‌ای است که در دولت گذشته کلنگ خورده و حالا روی دست مردم، مجلس و دولت مانده است. بسیاری از این طرح‌ها توجیه کارشناسی و اقتصادی هم نداشته‌اند. حال همان نیروها و شخصیت‌هایی که چشم بر بی‌قانونی‌ها و اقدامات غیر کارشناسی بسته بودند، مدام انتظار پاسخگویی از دولتی را دارند که هیج مسئولیتی در پیش آمدن این مشکلات نداشته است. به هر روی مخالفت این دسته از نیروهای سیاسی تداوم خواهد یافت و آنچه مهم است اراده و عزم دولت برای پیشبرد برنامه‌ها و سیاست‌های تعریف شده خود است. در این مسیر بهتر است رئیس جمهوری و سایر اعضای دولت در قالب گزارش‌ها و اطلاعات درست واقعیت‌های کشور را به سمع و نظر مردم برسانند تا تفاوت کیفیت کار در دو دولت آشکار‌تر شود. در دوره گذشته مجلس بودجه را تصویب می‌کرد اما دولت بی‌توجه به قانون بودجه، تعهدات خارج از قانون اختصاص می‌داد، تعهداتی که البته اجرایی هم نمی‌شد چون مسیر آن درست نبود.
به هر روی، ما در شرایط جدیدی هستیم و «برجام» پس از کش و قوس‌های فراوان، در نهایت، به مرحله اجرا رسیده است. اینک، شایسته است همه ایرانیان دلسوز و آنها که دل در گرو آبادی و سعادت این سرزمین دارند، در این مرحله حساس و سرنوشت ساز، یاری دهنده دولت باشند تا از رهگذر این تصمیم گشایش‌های جدیدی به نفع ملت و حل مشکلات حاصل شود. نباید فراموش کرد، در وضعیت فعلی، هر گونه تلاش برای دمیدن در شراره‌های اختلاف و تفرقه، مغایر منافع ملی و سیاست‌های اعلامی رهبر معظم انقلاب است.
