آلفرد نوبل در گور لرزید

یک بار در سال 2108(اسفند96)نامزدی ترامپ برای جایزه ی صلح نوبل، جعلی از آب درآمد اما این‌بار مثل این که واقعاً«نوبل صلح» می‌خواهد به فردی تعلق گیرد که طی روزهای روی کارآمدنش به عنوان رئیس جمهور آمریکا، مسبب بی‌اعتمادی، بی‌ثباتی، جنگ افروزی و اشاعه ی خشم و نفرت در جهان بوده است. حالا شاید به آن عبارت معروف باید اذعان کرد که «آلفرد نوبل در گور می‌لرزد» او که در وصیت‌نامه خود گفته بود که این جایزه باید «به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را در راه برادری ملل، انحلال یا کاهش ارتش‌ها یا تشکیل و ترغیب کنفرانس‌های صلح کرده باشد.» و حالا می‌خواهند مثل بسیاری از سال ها، جایزه ی صلح را به دشمن صلح و آرامش جهانیان بدهند تا معلومِ همگان شود که؛ جایزه ی صلح نوبل؛ جایزه‌ای سیاسی، بی‌اعتبار و همواره جنجال برانگیز باقی خواهد ماند.
> جایزه صلح نوبل
به گزارش روز نو :کمیته نروژی نوبل هر ساله جایزه صلح نوبل را به شخصی اهدا می‌کند که «بیشترین یا بهترین کار را برای دوستی بین ملت‌ها، لغو یا کاهش رویارویی‌های نظامی یا تشکیل و ترغیب همایش‌های صلح انجام داده باشد.» این جایزه یکی از پنج جایزه نوبل است که بنابر وصیت‌نامه نوبل به مشارکت‌های برجسته در رشته‌های شیمی، فیزیک، ادبیات، صلح و فیزیولوژی یا پزشکی تعلق می‌گیرد. برنده جایزه، یک مدال، یک دیپلم افتخار و جایزه نقدی دریافت می‌کند که مبلغ آن در هر سال متفاوت است. بنا بر وصیت‌نامه نوبل، این جایزه را می‌بایست کمیته نروژی نوبل اداره و یک کمیته پنج‌نفره به انتخاب پارلمان نروژ آن را اعطاء کند.
این جایزه، بر خلاف بقیه جایزه‌های نوبل، نه در استکهلم؛ بلکه در اسلو و در حضور پادشاه نروژ داده می‌شود. این جایزه، بر خلاف دیگر جایزه‌های نوبل، گاهی اوقات به جای یک فرد به یک سازمان تعلق می‌گیرد. مثلاً کمیته بین‌المللی صلیب سرخ سه بار این جایزه را دریافت کرده‌است. اولین جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۰۱ به‌طور مشترک به فردریک پسی و آنری دونان اهدا شد.
کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان با دریافت این جایزه به ترتیب سه بار (سال‌های ۱۹۱۷، ۱۹۴۴ و ۱۹۶۳) و دو بار (سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۸۱)، تنها دریافت‌کنندگانی‌اند که بیش از یک‌بار موفق به کسب این جایزه شده‌اند. لینوس پاولینگ، برنده جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۶۲، تنها کسی است که برنده بدون اشتراک دو جایزه نوبل شده‌است. او در سال ۱۹۵۴ جایزه نوبل در شیمی را دریافت کرده بود. ملاله یوسف‌زی جوان‌ترین دریافت‌کننده این جایزه است که در سال ۲۰۱۴ و در ۱۷سالگی موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شد.
تا سال ۲۰۱۹، جایزه صلح نوبل به ۱۰۷ نفر و ۲۴ سازمان تعلق گرفته‌است. هفده زن موفق به کسب جایزه صلح نوبل شدند، که این رقم بیشتر از هر جایزه نوبل دیگری می‌باشد. از زمان ایجاد این جایزه، در ۱۹ سال جایزه صلح نوبل به هیچ‌کسی اهدا نشد که بیشترین تعداد عدم اهداء را در کل جوایز نوبل شامل می‌شود.
> حاشیه‌ها و جنجال ها
این جایزه از بحث‌برانگیزترین جوایز نوبل است که انتقادهای زیادی را به همراه داشته‌است. ماهاتما گاندی با وجود این‌که پنج بار برای دریافت این جایزه نامزدشد، هیچگاه آن را دریافت نکرد! پس از ترور او؛ کمیته نوبل در نظر داشت که جایزه صلح نوبل سال ۱۹۴۸ را پس از مرگش به او اهدا کند، اما در ادامه تغییر نظر داد و با توضیح نبود هیچ فرد زنده شایسته‌ای برای دریافت این جایزه، از دادنش در آن سال اجتناب کرد. در سال ۲۰۰۶ میلادی یکی از اعضای کمیته نوبل گفت: «بزرگترین غفلت ما در تاریخ ۱۰۶ ساله اهدای نوبل بدون تردید این بوده‌است که نوبل صلح هیچگاه به مهاتما گاندی اهدا نشد.» در سال ۱۹۶۱، داگ هامرشولد پس از نامزدی‌اش برای دریافت جایزه درگذشت و تنها برنده این جایزه شد که کمیته پس‌از مرگش جایزه را به او اهدا کرد. پس از این، قانون اهدای جایزه
به افراد فوت‌شده تغییر کرد. در سال ۱۹۷۳، له دوک تو از دریافت جایزه امتناع کرد، زیرا با استناد به وضعیت جنگی ویتنام، خود را در موقعیتی برای دریافت این جایزه نمی‌دانست. کارل فون اوسیتزکی، آنگ سان سو چی و لیو شیائوبو سه برنده‌ای هستند که در هنگام دریافت جوایز در بازداشت بودند.
> ترامپ اولین نیست
در بین دریافت‌کنندگان جایزه ی صلح نوبل، روسای جمهور پیشین ایالات متحده به چشم می‌خورند. اولینِ آن‌ها «تئودور روزولت» است که در سال 1906این جایزه را دریافت کرد. در بیان علت اعطای این جایزه به «روزولت» نوشته اند: «برای میانجی‌گری موفقیت‌آمیز در پایان‌دهی به جنگ روسیه و ژاپن و علاقه شخصیش به داوری با ارائه اولین پرونده به دادگاه داوری لاهه.»
توماس وودرو ویلسون، بیست و هشتمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا؛ در جایگاه دوم است که به دلیل آن چه آن را: «نقش تعیین‌کننده‌اش در بنیان‌گذاری جامعه ملل» نوشته‌اند دریافت‌کننده‌ی این جایزه لقب گرفت. در سال 1925 نوبت به«چارلز گیتس دویز» سی امین معاون رئیس جمهور آمریکا رسید که دریافت‌کننده ی جایزه صلح نوبل باشد.
در سال 1953 این جایزه به «جرج مارشال» آمریکایی تعلق گرفت چهره‌ای که در ایالات متحده ی آمریکا، هرکس که بیشتر جنگ‌طلب و اقتدار گرا باشد را به او شبیه می‌دانند، سربازی ساده که سیاستمداری پرنفوذ شد مثلا «کالین پاول» را جرج مارشال جدید آمریکا لقب داده بودند!
هنری کسینجر در سال 1973 در مقام وزیر امور خارجه و ال گور در سال 2007 در مقام معاون رئیس جمهور آمریکا موفق شدند این جایزه را مال خود کنند.
جیمی کارتر دیگر رئیس جمهور آمریکا بود که در سال 2002 دارنده ی
جایزه صلح نوبل لقب گرفت، 7 سال بعد باراک اوباما هم برنده ی این جایزه شد و در نهایت ترامپ که تا اینجا به عنوان نامزد دریافت این جایزه لقب گرفته است.
> قاتل و مقتول برنده ی جایزه صلح!
اتفاقات عجیب‌تری نیز در اعطای این جایزه رخ داده که برای مثال می‌توان به اعطای همزمان این جایزه به «مناخیم بگین» و «انور سادات» در سال 1978 اشاره کرد که برای پیمان ننگین«کمپ دیوید» حائز کسب این جایزه شده‌اند و یا در سال 1994 که این جایزه به صورت مساوی بین «اسحاق رابین»، «شیمون پرز» و «یاسر عرفات» تقسیم شد، تقسیم شدنی که جهانیان را دچار بهت کرد.
ترامپ مستحق جایزه صلح نوبل است؟
وقتی جایزه ی صلح نوبل را به مناخیم بگین، شیمون پرز، جیمی کارتر، اسحاق رابین، ال گور و نظائر این‌ها داده‌اند باید گفت ترامپ از همه ی این‌ها مستحق‌تر است و دست بر قضا باید پرسید کمیته‌ای که ترامپ و همفکرانش را مستحق تشخیص داده چرا نباید به هیتلر، صدام حسین، پینوشه، قذافی و دیگرانی از این دست جایزه ی صلح نوبل اعطا می‌کرده و اگر مناخیم بگین، شیمون پرز، جیمی کارتر، اسحاق رابین، ال گور و ترامپ را مستحق تشخیص داده، چه دلیلی داشته به «مادر ترزا»، «لوتر کینگ» و شخصیت‌هایی این چنینی جایزه صلح نوبل بدهد!
> ادعای فاکس نیوز
تا این جای ماجرا، یک ادعا از سوی یک شبکه ی آمریکایی است که شاید ترامپ نیز نامزد جایزه ی صلح نوبل شده باشد که حتی اگر حقیقت نیز داشته باشد جهان با نگاهی تمسخر آمیز به این مسئله خواهد نگریست که مگر رئیس جمهور جنجالی و عهد شکن آمریکا، چه قدمی برای آرامش و صلح جهانی برداشته که حتی باید نام وی در بین نامزد‌ها باشد. فاکس‌نیوز نوشته است: رئیس‌جمهور آمریکا به دلیل میانجی‌گری کردن برای حصول توافق عادی‌سازی روابط بین امارات عربی متحده و رژیم صهیونیستی، نامزد جایزه صلح نوبل شده است. حتی برخی تلاش برای صلح با طالبان و خاتمه دادن به جنگ در افعانستان را موثر دانسته اند.