
چرا احمدینژادیها سنگ ترامپ را به سینه میزنند؟
عبدالرضا داوری که مدتهاست به چهره رسانهای نماینده احمدینژادیها مطرح شده، این روزها در توئیتر، میدان را به دست گرفته و درباره انتخابات آمریکا اظهاراتی داشته که بوی حمایت از ترامپ دارد.
به گزارش روز نو :او در یکی از صفحات خود در شبکههای اجتماعی نوشته:«برای من، جذابیت حضور مجدد «ترامپ» در کاخ سفید، چالشافکنی علیه هژمونی آمریکا و سلطهگری گلوبالیستی است. اصلاحطلبان اما برای «بایدن» هلهله میکنند تا کلاهی «ظریف» سر ملت بگذارند و غارت و تاراجشان را محفوظ بدارند. ما به دنبال تغییر معادلات جهانی هستیم و اصلاحطلبان دنبال مهندسی داخلی!» فارغ از اینکه او هژمونی گلوبالیستی را به مناسبات اجتماعی تولید، به افراد و اشخاص محدود میکند تا از طریق این نگاه پوپولیستی منافع جریانی خود در ایران را دنبال کند و اساساً به این پرسش پاسخ نمیدهد که سلطهگری آمریکا از دوره بوش تا اوباما و ترامپ چه شباهتهایی دارد، اما به قدری در این تحلیل فرو رفته که همصدای طرفداران آمریکایی ترامپ بر طبل تقلب پستی کوبیده و در صفحه توئیتر خود نوشت:«فساد تقلب پستی، پس از آریزونا، میشیگان و ویسکانسین، در حال بلعیدن جورجیا است.» اما ارتباط همه این گزارهها با آینده سیاسی که این جریان برای انتخابات 1400 متصور است، ارتباط نزدیکی دارد. بعد پایین آمدن اقبال و مشارکت مردمی در انتخابات مجلس یازدهم و تیره شدن آینده سیاسی اصولگرایان و اصلاحطلبان، احمدینژادیها که از ابتدا سعی کردند تا آینده سیاسی خود را از این دو جریان جدا کنند و هویت مستقلی برای آن بسازند، اکنون امیدوارند که پیروز انتخابات آتی باشند.
این جریان تصور میکند ادامه فضای کشور در نتیجه تحریمها که بدتر شدن شرایط اقتصادی و معیشتی مردم را رقم میزند، میتواند برای آنها شانس دیگری بسازد و امیدوارند که در بود اقبال مردمی به دو جریان سیاسی کشور، معاملاتی با هرم بالای قدرت داشته باشند. اگرچه استفاده از ادبیات پوپولیستی پیش از این نیز در حمایت از برجام به کار گرفته شده است و پمپاژ تبلیغاتی مبنی بر امضای برجام مساوی با بهتر شدن اوضاع معیشتی مردم نیز اشتباه بودن خود را اثبات کرد، اما به هر حال همه جریانات سیاسی در استفاده از ادبیات پوپولیستی سهم خود را انجام میدهند.
در این بین البته برخی فعالان سیاسی اصلاحطلب معتقدند که فرصتی که احمدینژادیها به دست آوردهاند، به علت محدود شدن فضا برای جریان اصلاحات ایجاد شده است.
ترامپ و احمدینژاد شبیه یکدیگرند
علی صوفی، فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتوگو با «همدلی» به ویژگیهای مشابه احمدینژادیها و ترامپ اشاره کرده و گفت:«این جریان در عمل در هشت سالی که ریاست جمهوری را در دست داشت و در دورهای که افرادی را در مجلس شورای اسلامی داشت، نشان داده که نسبت به منافع ملی قیدی ندارد و همواره به دنبال منافع شخصی و گروهی خودشان هستند. منافع شخصی و گروهی آنان نیز در وجود تنش بین ایران و آمریکا است و برای همین دل خوشی از اوباما و روحانی ندارند. آنها دل خوشی از نگاههایی که با روی کار آمدن آقای روحانی قدرت گرفتند، نداشتند.»
او ادامه داد:«احمدینژادیها با بحرانهایی که در دوره 8 سال ریاست جمهوریشان ایجاد کرده بودند؛ تنشهایی که در سطح بینالمللی با کشور داشتند و توهمی که در ایجاد مدیریت جهانی داده بودند و این بحث که عنقریب امام زمان ظهور خواهد کرد و خود را با این موضوع تبلیغ میکردند، تاریخچه خاصی دارند.»
وی با اشاره به اینکه نتیجه نگاههای احمدینژادی این بود که آن قطعنامهها در سازمان ملل علیه ما تصویب شد، گفت:«وقتی روحانی آمد، حاکمیت تصمیم داشت که پشت این قضیه بیاید و پروژه برجام عملی شد تا در راستای تنشزدایی گامهایی برداشته شود.»
وی افزود:«رهبری در همان زمان با نرمش قهرمانانه به یاری دولت و مجلس آمدند که بتوان این بحران را که دیگر خطرناک شده بود، حل و فصل کرد. آنزمان طبق مصوبه سازمان ملل ایران ذیل فصل هفت منشور سازمان ملل قرار گرفته بود و هر لحظه امکان حمله نظامی به کشور وجود داشت. چراکه این مجوز را سازمان ملل داده بود.»
طول کشید تا گرهی که احمدینژاد ایجاد کرد، باز شود
صوفی با اشاره به اینکه در چنین موقعیتی همه تلاش کردند آن شرایط خطیر و بحرانی که احمدینژاد و نزدیکانش مسبب آن بودند، برطرف کنند، گفت:«درمقابل ایجاد تنش جریان نزدیک به احمدینژاد، نظام سیاست باز کردن گرههای آنها را در پیش گرفت.»
این فعال سیاسی اصلاحطلب گفت:«از همان زمان با همه کسانی که در این جریان فعال بودند، مرزبندی میکردند. از اوباما تا چین و روسیه و از این طرف در حاکمیت نیز مخالفت و واکنش منفی نسبت به آن نشان میدادند.»
او ادامه داد:«چندی بعد با روی کار آمدن آقای ترامپ آنها امیدوار شده بودند. ترامپ را از جنس خودشان میدانستند.
چراکه ترامپ هم پوپولیست بود و همه عملکرد مدیریت قبل از خود چه دموکرات و چه جمهوریخواهان را فاسد میدانست. چنانکه احمدینژادیها نیز همه عملکرد قبل از خود را فاسد میداند و اصولگرایان و اصلاحطلبان را فاسد نامیدند.»
صوفی تصریح کرد:«آنها از روی کار آمدن ترامپ خوشحال بودند؛ چرا که خواستههای آنها را پیاده میکرد؛ تحریمها را برگردانده بود و شرایطی به وجود آورد که هم از نظر اقتصادی به نفعشان بود و هم از نظر سیاسی. آنها به عنوان کاسبان تحریم در آن زمان ثروت اندوختند و موقعیتی پیش آمد تا بتوانند دوباره همان حرفهای پوپولیستی را تکرار کنند.»
امیدوارند با حذف اصلاحطلبان انتخابات را ببرند
صوفی معتقد است که با کاسته شدن اقبال مردم به اصلاحطلبان در شرایط تحریم و مشکلات معیشتی، بخشی از جامعه به جریان احمدینژاد گرایش پیدا کرد و البته این مسئله نه فقط ناشی از تحریمها بلکه ناشی از عملکرد بد روحانی نیز بود.
وی افزود:«چندی پیش یکی از مشاورانشان مصاحبه کرد و علیه دولت روحانی موضع گرفت. او در مصاحبه گفته بود که دولت روحانی عملاً با دموکراتها بسته بود؛ برجام حاصل مذاکره ایران و آمریکا و عهدنامه دو کشور نبوده بلکه حاصل ارتباط روحانی با دموکراتها و جان کری و... بوده است. الان هم آنها همین خط را دنبال میکنند و صراحتاً هم این موضع را دارند.»
این فعال سیاسی اصلاحطلب با اشاره به اینکه ادامه تنشها به نفع طیف نزدیک به احمدینژاد است، گفت:«آنها هر چه فشار بر مردم بیشتر باشد، بیشتر میتوانند از فضا به نفع خودشان استفاده کنند. گرایش مردم به آنها در زمان دولت دوم آقای روحانی، حاصل تحریمها و وضعیت بد معیشتی مردم و سیاستهای غلط دولت روحانی بود.»
وی در پاسخ به این سوال که آیا ممکن است در آینده با استقبال بیشتری از سوی افکار عمومی مواجه شوند، گفت:«این احتمال وجود دارد که با آمدن ترامپ و وضعیت بازار سرمایه و نوسان قیمت ارز و سکه و وضعیت روانی جامعه، منجر به محبوبیت آنها شود. چراکه اگر ترامپ روی کار بیاید این اوضاع تشدید خواهد شد. مگر اینکه مذاکرات انجام شود که بسیار بعید است در کوتاهمدت اتفاق بیفتد و احتمالاً این مسئله در میان مدت شدنی باشد. در این زمان نیز طیف نزدیک به احمدینژاد بهرهبرداری خود را برای انتخابات 1400 خواهد کرد.»
صوفی با اشاره به اینکه شرایط سیاسی ایران با توجه به رویکرد حاکمیتی به اصلاحطلبان در انتخابات98، نقش اصلاحطلبان در ایجاد مشارکت حداکثری در انتخابات کمرنگ شده است، تصریح کرد:«با ضربهای که اصلاحطلبان خوردند و آسیبی که به پایگاه رای آنها وارد شده، آنها نمیتوانند نقشی در مشارکت حداکثری داشته باشند. اگر رویکرد انتخابات 98 ادامه یابد، ممکن است میدان برای احمدینژادیها باز شود. آنها امیدوارند با حذف اصلاحطلبان در رقابت بین اصولگرایان بتوانند انتخابات را ببرند.»