روزنو :مجلس شورای اسلامی پس از گذشت 20 ماه از عمر خود روز گذشته برای تجدید پیمان با آرمان‌های امام به حرم مطهر رفت. مجلسی که از ابتدا نام خود را «انقلابی» گذاشت و در پی حل شرایط سخت اقتصادی و سیاسی، شعارهای تندی داد؛ اما تصویب برخی لوایح و طرح‌ها از سوی این مجلس نه‌تنها مشکلات را حل نکرد، بلکه گره در گره ایجاد کرد. به‌طور مثال قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها شرایط دشواری را برای مذاکره‌کنندگان ما به وجود آورد. بعد از گذشت 20 ماه از عمر این مجلس در حوزه اقتصاد امروز قیمت کالاهای اساسی مردم سر به فلک کشیده و به‌طور مثال برنج به کیلویی حدوداً ۱۰۰ هزار تومان رسیده است. دراین‌ارتباط بازخوانی آنچه از ابتدای این مجلس شکل گرفت حائز اهمیت است. دراین‌ارتباط ستاره صبح با غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مردم رشت در دوره‌های نهم و دهم گفتگویی انجام داده که در ادامه می‌خوانید.

با توجه به اینکه مجلس سیزدهم از ابتدای شروع به کار، خود را انقلابی نام‌گذاری کرد، عملکرد آن را در 20 ماه فعالیت چگونه ارزیابی می‌کنید؟

اشکالی وجود ندارد که فردی و یا نهادی ادعایی داشته باشد، بلکه مهم آن است که افکار عمومی آن ادعا را بپذیرد یا خیر. انقلابی بودن شاخص‌هایی دارد که این مجلس نتوانسته آن‌ها را رعایت کند. بنده از همان روزهای ابتدایی تشکیل این مجلس گفتم ای‌کاش این دوستان الفاظ دیگری به کار می‌بردند و این کلمه انقلابی به سخره گرفته نمی‌شد. متأسفانه از ابتدای تشکیل مجلس یازدهم نمایندگان نتوانستند پا روی خواسته‌های شخصی خود مانند مسکن، خودرو و حقوق بگذارند. در نظام ما نمی‌توان کسی را که به فکر حل مشکلات مردم نیست انقلابی دانست. دستور کار نمایندگان و برنامه‌هایشان برای اداره مجلس با اولویت‌ها و مشکلات مردم هم سو نیست. مسائلی مانند بارداری، حیوانات خانگی و محدود کردن اینترنت و ... جزو مشکلات و اولویت‌های مردم نیست که نمایندگان مجلس برای آن‌وقت تلف می‌کنند. امروز اگر از آحاد مختلف جامعه نظرسنجی کنید شاید کمتر کسی مجلس یازدهم را انقلابی بداند. انقلابی بودن به معنای دادن شعارهای تند نیست. انقلابی یعنی به فکر انقلاب بودن، توجه داشتن به پایه و اساس نظام و رسیدگی به مردم و حل مشکلات آنان. وقتی مردم می‌بینند مشکلاتی مثل اشتغال، مسکن، خوراک، تأمین اجتماعی و ... در اولویت مسائل دولت و مجلس نیست، طبیعتاً دلسرد می‌شوند. ای‌کاش به‌جای شعار دادن، عمل‌گرایی اتفاق می‌افتاد و مردم آن را حس می‌کردند.

نظر شما درباره طرح‌ها و لوایحی مانند تحقیق و تفحص از نهاد ریاست جمهوری دولت قبل، بازخوانی پرونده کرسنت و مسائلی که عمدتاً مربوط به دولت گذشته می‌شود، چیست؟

متأسفانه نمایندگان برای فرار از افکار عمومی و پوشاندن ضعف خود برخی اوقات سیاسی‌کاری انجام می‌دهند. مجلس در انتقاد از دولت سیزدهم محدودیت و معذوریت دارد، زیرا 220 نماینده مجلس پیش از انتخابات در نامه‌ای به آقای رئیسی از ایشان برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری دعوت به عمل آوردند. نمایندگان برای اینکه بتوانند برای خودشان در بین مردم پایگاه اجتماعی ایجاد کنند به دولت قبل حمله می‌کنند و این موضوع دادن آدرس غلط به افکار عمومی جامعه است. این مجلس در عرض شش ماه 8 شکایت از رئیس‌جمهور پیشین ثبت کرد. این برای مردم پذیرفتنی نیست که مشکلات امروز را وانهیم و به گذشته بپردازیم. مردم امروز مطالبه دارند که نمایندگان کارنامه عملکرد خود را منتشر کنند. مردم این مسائل را به‌خوبی متوجه می‌شوند.

با توجه به اینکه مدت‌زمان زیادی از رأی بالای نمایندگان مجلس به کابینه دولت سیزدهم نمی‌گذرد، علت اینکه بحث استیضاح مطرح می‌شود و اعلام وصول نمی‌شود، چیست؟

نمایندگان مجلس امروز در فشار افکار عمومی هستند. خصوصاً نمایندگان شهرستان‌ها وقتی به حوزه انتخابیه خود می‌روند مورد پرسش مردم قرار می‌گیرند. به همین دلیل برای فرار از پاسخگویی به دنبال کارهای نمایشی هستند. وقتی سه قوه این‌گونه یکدست می‌شود، ممکن است باعث ایجاد فساد و ناکارآمدی شود. یکی از همین فسادها این است که بخش نظارتی مجلس کم می‌شود.

نظر شما درباره طرح قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها که مجلس تصویب کرده است، چیست؟
این طرح متأسفانه تا حد زیادی دست دیپلمات‌های ما را برای مذاکره بست. به‌نوعی می‌توان گفت بانیان وضع موجود کسانی هستند که برجام را در مجلس آتش زدند. پرسش این است که چرا به مردم آدرس غلط می‌دهند؟

خبر برداشته شدن بخشی از تحریم‌ها باعث می‌شود قیمت ارز و طلا تا حد قابل‌ملاحظه‌ای کاهش یابد. این نشان می‌دهد که برجام جنازه نبوده است، بلکه نعمتی بوده است که در دولت قبل ایجاد شده و باید از آن استفاده کرد. کسانی که با برجام مخالفت کردند، بانیان وضع موجود هستند.

آینده مجلس را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟

هرچه به پایان این مجلس پیش برویم تنش دولت با نماینده‌های غیرسیاسی بیشتر می‌شود. مردم از مجلس ناامید هستند و تا اینجای پیش‌بینی می‌شود که مشارکت در انتخابات سال 1402 پایین باشد. دولت از 25 قلم کالایی که یارانه می‌داد 18 قلم را خودش حذف کرد، بدون آنکه از مجلس اجازه بگیرد. این یعنی جایگاه مجلس تضعیف شده است؛ مجلسی که یکی از ستون‌های انقلاب بوده و قرار بوده در رأس امور باشد.