فرارو: به گفته دانشمندان دانشگاه ایالتی اورگان، دانشگاه آریزونا، دانشگاه تمپا و دانشگاه ویتورث، افرادی که تنها هستند بیشتر مستعد کابوس دیدن، هستند.

کالین هسه، محقق این پژوهش، گفت تنهایی و اختلالات خواب از خطرات جدی سلامت عمومی هستند، زیرا هر دو با افزایش خطر بیماری قلبی، سکته مغزی و مرگ زودرس مرتبط هستند. این مطالعه در راستای مطالعات پیشین درباره عواقب تنهایی بر سلامت جسمی است. محققان این پژوهش از نظریه‌ای به نام نظریه تکاملی تنهایی استفاده کردند.

بر طبق این نظریه، احساس تنهایی تکامل یافته تا به ما هشدار دهد که ارتباطات اجتماعی کمی داریم. دکتر هسه توضیح داد: «وقتی نیاز افراد به روابط اجتماعی قوی برآورده نشود، از نظر جسمی، ذهنی و اجتماعی آسیب می‌بینند. درست مانند گرسنگی یا خستگی و بدن به هشدار می‌دهد کالری یا خواب کافی دریافت نکرده‌اید، تنهایی نیز تکامل یافته است تا به افراد هشدار دهد که نیاز‌های آن‌ها برای ارتباط بین فردی برآورده نشده است.»

این موضوع پس از آن مطرح شد که محققان دانشگاه هاروارد گفتند تنهایی ممکن است خطر سکته مغزی را تا ۵۶ درصد افزایش دهد. انزوای اجتماعی با بیماری‌های قلبی، افسردگی، زوال عقل و دیابت مرتبط است. دانشمندان می‌گویند تنهایی نه تنها بر ساعت بیداری و سلامت کلی ما تأثیر می‌گذارد، بلکه به نظر می‌رسد می‌تواند از طریق کابوس‌ها بر کیفیت خواب نیز تأثیر بگذارد.

آخرین مطالعه درباره این موضوع شامل بررسی ۱۶۰۰ بزرگسال آمریکایی بین ۱۸ تا ۸۱ سال بود. محققان دریافتند افرادی که خود را تنها توصیف می‌کنند، بیشتر از کابوس‌های مکرر و شدید رنج می‌برند. اگرچه نتایج به جای رابطه علت و معلولی، همبستگی را نشان می‌دهند.

محققان در مقاله‌ای که در مجله روانشناسی منتشر شده است، می‌گویند رابط کلیدی بین تنهایی و کابوس، استرس است. سایر عواملی که تنهایی را با کابوس‌های شبانه مرتبط می‌کند، نگرانی، اضطراب و برانگیختگی بیش از حد است. به گفته محققان، مانند استرس، نشخوار فکری و احساس برانگیختگی با تنهایی مرتبط است. افراد تنها بیشتر این احساسات را تجربه می‌کنند که به نوبه خود با کابوس‌های مکرر و شدیدتر همراه می‌شود.

دکتر هسه می‌گوید: «خواب با کیفیت، پایه اساسی عملکرد‌های شناختی، تنظیم خلق و خو، متابولیسم و بسیاری از جنبه‌های دیگر رفاه است. به همین دلیل است که بررسی حالات روان‌شناختی که خواب را مختل می‌کند بسیار حیاتی است و تنهایی در میان آن‌ها کلیدی است.»

دکتر هسه ادامه داد: «خیلی زود است که در مورد مداخلات و درمان صحبت کنیم، اما یافته‌های ما مطمئناً با این احتمال سازگار است که درمان تنهایی می‌تواند به کاهش کابوس‌های شبانه کمک کند.»

تنهایی حالتی ذهنی در نظر گرفته می‌شود که باعث می‌شود فرد احساس پوچی، تنهایی و طرد شدن، کنند. این همان انزوای اجتماعی نیست، اما می‌تواند توسط آن تشدید شود. حدود ۳.۸۳ میلیون نفر از بریتانیایی‌ها احساس تنهایی مزمن می‌کنند؛ یعنی اغلب یا همیشه احساس تنهایی می‌کنند. بر اساس این گزارش، تعداد افرادی که احساس تنهایی می‌کنند از زمان همه‌گیری کرونا افزایش یافته است.

درمان کابوس‌های شبانه در بزرگسالان بستگی به این دارد که چه چیزی ممکن است باعث آن شود. اگر کابوس‌های ناشی از یک رویداد آسیب زا می‌بینید، پزشک عمومی ممکن است درمان روانشناختی مانند مشاوره را توصیه کند. اگر شرایطی دارید که خواب شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، درمان معمولاً شامل تلاش برای مدیریت بهتر این بیماری است.