یک کارشناس حوزه آب گفت‌ ما باید ابزارهای کاهش مصرف ۲۰ تا ۴۰ درصد برای رسیدن به تراز را فعال کنیم، روی این ابزارها سرمایه‌گذاری کنیم و غیر از سیاست تعرفه برای گروه‌های همگن فرهنگ‌سازی انجام دهیم.

یک کارشناس حوزه آب گفت‌ ما باید ابزارهای کاهش مصرف ۲۰ تا ۴۰ درصد برای رسیدن به تراز را فعال کنیم، روی این ابزارها سرمایه‌گذاری کنیم و غیر از سیاست تعرفه برای گروه‌های همگن فرهنگ‌سازی انجام دهیم. داریوش مختاری در گفت‌وگو با ایلنا، درباره اوضاع ناترازی آب در تهران توضیح داد: مبحث آب شهری و روستایی و مشخصا تهران، موضوع پیچیده‌ای است. ما ظرفیت پنهانی برای تراز‌شدن در حوزه آب داریم و آن‌ هم کاهش مصرف است. در طرف کاهش مصرف ظرفیتی داریم که از آن استفاده نکرده‌ایم؛ یعنی می‌توانیم با مدیریت مصرف بین ۲۰ تا ۴۰ درصد مصرف آب را کاهش دهیم و این باعث می‌شود بخش عمده دغدغه را حل کرده و در واقع به تراز برسیم. او افزود: در فصل تابستان ۳۵۰ لیتر در شبانه‌روز مصرف آب هر شهروند است و این سرانه سقف بالایی است که بخش زیادی از آن نیز به خاطر مصرف کولرهای آبی است. با نصب سایبان و اصلاح تأسیسات سرمایشی می‌توانیم مصرف را تاحدی کنترل کنیم. یکی از ابزارها نیز آموزش به شهروندان و فرهنگ‌سازی در حوزه آب است. این کارشناس حوزه آب گفت: ما باید ابزارهای کاهش مصرف ۲۰ تا ۴۰ درصد برای رسیدن به تراز را فعال کنیم. باید روی این ابزارها سرمایه‌گذاری کنیم. او ادامه داد: یک گلوگاه اینکه چرا نمی‌توانیم سیاست کنترل مصرف را اجرا کنیم این است که دائم در تهران شهرک‌سازی می‌شود، همچنان تراکم‌فروشی ادامه دارد و به تقاضای جدید مشترکان افزوده می‌شود. مختاری توضیح داد: راهکارهای مختلفی برای رویارویی با بحران‌ها داریم ولی گاهی مدیریت مصرف کافی است. در‌عین‌حال در شرایطی که مدیریت مصرف ناممکن است یا در بلندمدت پاسخ‌گو نیست یک راهکار این است که انتقال آب بین‌حوضه‌ای انجام شود. تاکنون انتقال آب برای تهران انجام شده و در پیرامون هرچه سد امکان داشت احداث شده و آبی وجود ندارد که انتقال آب بین‌حوضه‌ای داشته باشیم. راهکار دیگر شیرین‌سازی و انتقال آب از خزر است. اگر بخواهیم این راهکارها را اجرا کنیم، در واقع مسئله را حل نکرده‌ایم ولی درهر‌حال این راهکارها اجتناب‌ناپذیر است. او ادامه داد: جابه‌جایی پایتخت به عنوان راهکار غیرمنطقی نیست، اما در صورتی که جمعیت به اراضی بدون سکونت منتقل شود، عرصه بزرگی را در نظر بگیرند که فشار از روی شهر تهران برداشته شود. اما باید محاسبه شود که جابه‌جایی چه میزان از فشار روی تهران را کم می‌کند؛ یعنی اگر ۲۱ وزارتخانه و تشکیلات سیاسی انتقال داده شود، شاید تراکم و فشار تهران را ۱۰ درصد کم کند. تهران یک شهر تجاری است. همه تقاضاها محفوظ و سر جای خود باقی می‌ماند فقط مراجعات به وزارتخانه‌ها یا پروازها کم می‌شود. بنابراین جابه‌جایی عدد بزرگی از مشکلات تهران را کم نمی‌کند و ممکن است جمعیت غیرساکن و وزارتخانه‌ها کم شود. با جابه‌جایی پایتخت مشکل کم‌آبی تهران به صورت موضعی و با برآورد بین ۵ تا ۱۵ درصد کم می‌شود. این کارشناس حوزه آب خاطرنشان کرد: ما در حوزه آب تهران باید به راهکار واقع‌بینانه برسیم. به‌حدی اوضاع تهران به لحاظ فرونشست، زلزله و کم‌آبی شکننده شده که انتقال و شیرین‌سازی آب نیز اقدام ناپایداری محسوب می‌شود. باید طی برنامه و راهکار ۵ تا ۲۰‌ساله مسئله را حل کنیم. انتقال آب از خزر با توجه به سدهایی که کشورهایی مثل روسیه اطراف آن احداث کرده‌اند دریاچه را با کم‌آبی روبه‌رو می‌کند.