ابراهیم نبوی که بود؟

زندگینامه ابراهیم نبوی

ابراهیم نبوی متولد ۲۲ آبان ۱۳۳۷ در شهر نجف‌آباد، اصفهان بود و فعالیت‌های گسترده‌ای در حوزه روزنامه‌نگاری، نویسندگی و طنزنویسی داشته است. از همان سال‌های جوانی، علاقه او به نوشتن و تفکر انتقادی آشکار بود و با ورود به دانشگاه، به فعالیت‌های ادبی و سیاسی پرداخت. او در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ خورشیدی به‌عنوان نویسنده و طنزپرداز با نشریات معتبر ایرانی همکاری داشت و به‌تدریج توانست به یکی از چهره‌های شناخته‌شده و برجسته در عرصه طنز ایران تبدیل شود.

ابراهیم نبوی در سال ۱۳۵۶ ازدواج کرد و از این ازدواج سه دختر داشت. سال‌های طولانی دوری از میهن و مشکلات ناشی از مهاجرت تأثیرات ژرفی بر روحیه او گذاشت. آن‌گونه‌که خانواده‌اش می‌گویند و خود نیز در گفت‌وگویی اعلام کرده بود، در دهه اخیر، نبوی با افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کرد و این مسئله به‌طور چشمگیری بر کیفیت زندگی و فعالیت‌های او تأثیر گذاشت.

سوابق کیفری ابراهیم نبوی

ابراهیم نبوی دو بار، یکبار در ۱۳۷۷ به دلیل فعالیت‌های مطبوعاتی به اتهام اقدام علیه امنیت کشور به مدت یک ماه و بار دیگر در به اتهام اهانت به مسئولان حکومتی و توهین به نظام جمهوری اسلامی در سال ۱۳۷۹ زندانی شد. وی در فروردین ۱۳۸۲ از کشور خارج شد.

آثار ابراهیم نبوی

ابراهیم نبوی آثار گوناگونی در قالب کتاب، مقاله و ستون‌های طنز منتشر کرد که همواره با زبان طنز و کنایه‌های هوشمندانه، مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ایران را مورد نقد قرار می‌داد.

او همچنین با وبگاه‌های خبری مانند رادیو زمانه، روز آنلاین، روزنامه آنلاین و هفته‌نامه گویا همکاری داشت. در کنار این فعالیت‌ها، نبوی برای مدتی هر سه‌شنبه یکی از میهمانان ثابت برنامه «زن امروز» در شبکه فارسی صدای آمریکا بود.

ابراهیم نبوی قصد بازگشت به ایران را داشت

با گذشت چند ماه از روی کار آمدن دولت یازدهم ایران، ابراهیم نبوی در مصاحبه‌ای با تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی اعلام کرد که به زودی قصد بازگشت به ایران را دارد که این قصد وی واکنش‌های مختلفی را برانگیخت. او در مصاحبه‌ای عنوان کرد هیچگاه قصد اقامت طولانی‌مدت در خارج از ایران را نداشته و همواره منتظر فرصتی برای بازگشت به ایران بوده است. نبوی معتقد بود این زمان بهترین زمان و شاید آخرین فرصت برای وی است. او در خصوص انگیزه بازگشتش به ایران عنوان کرد:

«من برای زندگی در بیرون ایران مطلقاً مشکل ندارم. نه مشکل حقوقی، نه مشکل کاری و نه مشکل مالی. خیلی هم کشور خوبی است و دائم هم سفر می‌روم. آزادی و کار و فعالیت اجتماعی و فرهنگی را که در اینجا هست دوست دارم ولی من می‌خواهم همه اینها را در کشور خودم داشته باشم. من دوست دارم فعالیت رسانه‌ای‌ام در محیطی باشد که زبان مادری‌ام در آن به گوشم شنیده شود. علت اینکه قصد بازگشت دارم این است که می‌خواهم به کارهای ماندگار و اساسی‌ام از جمله تحقیقات ادبی درباره تاریخ طنز بپردازم، رمان‌ها و داستان‌های کوتاهم را منتشر کنم و در فضای فرهنگی داخل ایران زندگی کنم. این نعمت بزرگی است که صدای دور و برتان فارسی باشد. مشکل من این است که می‌خواهم در محیط زبان فارسی زندگی کنم. همان رنج‌هایی را که مردم می‌کشند، بکشم و در همان شادی‌هایی که از آن بهره می‌برند، شریک باشم. مطمئنم در این هشت سال بلاهایی بر سر اقتصاد و جامعه ایران آمده اما من و امثال من می‌توانیم برای بهتر شدن اوضاع کمک کنیم. من دوست دارم در همان شهر دودآلود، با مردمانی که سریع عصبانی می‌شوند، با قیمت‌های دائماً متغیر زندگی کنم».

نبوی معتقد بود در بدو ورود به ایران توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی دستگیر می‌شود و اظهار امیدواری کرده بعد از گذراندن دوره‌های زندان احتمالی، بتواند یک زندگی طبیعی را آغاز و فعالیت‌های فرهنگی خود را پیگیری کند.

مرگ ابراهیم نبوی

ابراهیم نبوی در سن 64 سالگی به دلیل خودکشی جان خود را از دست داد. به گفته دخترانش او شب قبل از مرگش در شهر سیلورسپرینگ ایالت مریلند خودکشی کرد. آن‌ها در ادامه گفتند دلیل این خودکشی، افسردگی او در یک دهه اخیر و دلتنگی برای کشورش ایران بوده است.