
ایران بناچار با تخفیفهای بیشتری به چینیها نفت فروخت
رامتین موثق
سهشنبه 7 اسفندماه دور تازه تحریمهای آمریکا علیه صنعت نفت ایران اعلام شد. دور تازه تحریمهای دو وزارتخانه امور خارجه و خزانهداری آمریکا علیه بخش صادرات نفت ایران، گام نخست مشترک آنها از کارزار تازه فشار حداکثری علیه ایران است.
یک کارشناس مسائل نفت: پتروپالایش کنگان که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان LPG ایران است، در دور جدید مشمول تحریم شد و با این اقدام، گستره تحریمها از نفت و انتقال نفت به بقیه فرآوردههای نفتی هم انتقال پیدا کرد. مضاف بر اینکه آمریکا دوباره به تحریم تک به تک شناورها روی آورده است. اگر انتهای تحریمهای جدید را ببینیم، شبکه انتقال نفت را دوباره هدفگذاری کرده که این فرایند انتقال را هم با اختلال مواجه میکند
به گزارش ایلنا، پایگاه اطلاعرسانی وزارت خزانهداری آمریکا فهرست دور تازه تحریمهای دولت دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده آمریکا، علیه صنعت نفت ایران را به شرح زیر و به تفکیک اشخاص، شرکتها اعلام کرد: 1- حمید بورد، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، 2- عباس اسدروز، مدیرعامل شرکت پایانههای نفتی ایران، 3- غلامحسین گرامی، رئیس پایانه میعانات گازی پارس جنوبی، 4- سیدعلی میری، رئیس پایانه نفتی خارک، 5- علی معلمی، رئیس شرکت پایانه نفتی شمال، 6- فهرست شرکتهای ایرانی، 7- شرکت پایانههای نفتی ایران، 8- پتروپالایش کنگان.
اما در همین اوضاع برخی رسانههای داخلی با استناد به گزارش بلومبرگ، مدعی شدهاند که صادرات نفت ایران به چین علیرغم تحریمها رکورد زده است و اوضاع صنعت نفت ایران متاثر از این تحریمها نخواهد بود. برای بررسی و ارزیابی تاثیر دور اول تحریمهای ترامپ بر صنعت نفت ایران و رفتار چین در قبال این تحریمها، «توسعه ایرانی» گفتوگویی با یکی از کارشناسان این حوزه داشته است که مشروح آن را میخوانید.
آمریکا برای تقابل با ایران شفافتر شده است!
یک تحلیلگر حوزه نفت در گفتوگو با «توسعه ایرانی»، درباره تحریم نهادها و افراد جدید توسط آمریکا عنوان کرد: تا قبل از اعلام دور جدید تحریمها، برای مدیریت این چند مجموعهای که تحریم شدهاند، رقابتی شکل گرفته بود زیرا این مجموعهها در حوزه نفت و گاز اثرگذار هستند و افراد میخواستند که صندلیهای هیات مدیره آن را تصاحب کنند.
میثم شرفی تصریح کرد: رقابت مدیران داخلی صنعت نفت برای تصاحب این صندلیها، نشان میداد مجموعههایی که مشمول تحریم شدهاند، در صنعت نفت ایران دارای جایگاه مهمی هستند.
او افزود: مثلاً پتروپالایش کنگان که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان LPG ایران است، در دور جدید مشمول تحریم شد و با این اقدام، گستره تحریمها از نفت و انتقال نفت به بقیه فرآوردههای نفتی هم انتقال پیدا کرد. لذا از این جهت مهم است که آمریکا در سیاستهای جدیدش، بجز نفت، فرآوردهها را هم نشانه گرفته؛ مضاف بر اینکه آمریکا دوباره به تحریم تک به تک شناورها روی آورده است.
این کارشناس اظهار کرد: اگر انتهای تحریمهای جدید را ببینیم، شبکه انتقال نفت را دوباره هدفگذاری کرده که این فرایند انتقال را هم با اختلال مواجه میکند. شرفی تاکید کرد: به نظر میرسد مسیر جدید آمریکا برای تقابل با ایران در حوزه نفت و فرآوردهها شفافتر است؛ یعنی مجددا شبکه فروش را ارزیابی میکند و با توجه به اینکه آمریکا یک دوره موفقی را بعد از تحریمهای قبلی داشته، هدفگذاری را به شبکه انتقال میگذارد.
امارات، ترکیه و دیگر کشورهایی که به نوعی شرکای تجاری ما هستند، سیاستهایشان را بیشتر با واشنگتن هماهنگ خواهند کرد تا با تهران و اگر تصمیم به فشار حداکثری باشد، آنها حتما در این فشار با آمریکاییها همراهی میکنند و ازاینرو چارهای جز مذاکره و تعامل با دنیا نداریم
به اعتقاد او، این هدفگذاری یک چالش بزرگی در ماههای آینده خواهد بود که دامنه چشمانداز وقوع آن هم رو به گسترش است.
چین پیشدستانه خرید خود را از ایران کاهش داد
این تحلیلگر مسائل انرژی با عنوان اینکه به تبع تحریمها در صادرات فرآوردههای نفتی نیز کاهش رخ خواهد داد، بیان کرد: تحریمها دو وجهه دارد؛ یکی همین بحث شبکه انتقال است که اکنون آمریکا برای اینکه شبکه انتقال را دوباره هدف قرار دهد، تمرکز کرده است و دو، آمریکا میخواهد مقاصد و گیرندگان نفت ایران را تحت فشار قرار دهد.
شرفی با اشاره به اینکه با حضور ترامپ در کاخ سفید، چین خرید نفت را از ایران کاهش داد، گفت: یعنی چین تصور دقیقی نسبت به تحریمهای آتی داشت و پیشدستانه و خودخواسته وارد این فضا شد که عواقب تحریم دامن مجموعههای دولتی و خصوصیاش را نگیرد. او تصریح کرد: فکر میکنم هدف اول ترامپ اینست که صادرات نفت ایران کاهش داشته باشد و کاهش درآمد ارزی برای کشور ایجاد شود و به این شکل ایران را تحت تاثیر قرار دهد که اگر واقعبینانه نگاه کنیم بخش وسیعی از این اهداف محقق خواهد شد.
ایران ذخایر نفت روی آب را با تخفیف بیشتری به چین فروخت
این کارشناس حوزه انرژی درباره خبر افزایش فروش نفت ایران به چین عنوان کرد: با آمدن ترامپ به کاخ سفید یک اقدام پیشدستانه کردیم و بخش وسیعی از نفتمان را مجددا روی شناورها در آب دپو کردیم. شرفی ادامه داد: مدل رفتاری ما در برابر تحریمهای احتمالی این بود که از انبارهای شناورمان صادرات انجام دهیم و به سرعت حجم موجودی روی آب افزایش پیدا کرد. سپس با توجه به شروع تحریمهای جدید و پالسی که کاخ سفید، هم به همپیمانانش و هم به کشورهای منطقه و هم به کشورهای مقصد نفت ایران داده بود، صاحبان شناورها شروع به فشار آوردن برای پس گرفتن یا تخلیه شناورها کردند.
به گفته او، ایران احتمالا با افزایش تخفیفها توانسته بار موجود روی شناورها را به چین بفروشد و این افزایش ناگهانی بعد از کاهش ماه قبل یک پیام بیشتر ندارد؛ ایران مجبور شده است با افزایش تخفیف، تعداد شناورهای خود یا شناورهای تحت اجاره خود را در مناطقی که نزدیک به چین است، کاهش دهد.
این تحلیلگر تاکید کرد: افزایش ورودی نفت ایران به چین محصول فرار از توقیف یا عدم فروش نفت در ماههای آتی است لذا این رکورد ادعایی افزایش فروش نفت به چین محصول برنامهریزی یا تعامل چین یا هر اتفاق دیگری نیست. این اتفاق یک اقدام از سر ناچاری بود و برای کاهش موجودی روی آب و از خطر درآوردن کشتیها از توقیف انجام شد.شرفی تصریح کرد: این خبر به این شکلی که منتشر شد، صحت ندارد زیرا مجبور بودیم که حجم وسیعی از موجودی روی آبمان را با سرعت و به قیمتهای بدتری به چینیها واگذار کنیم تا از گزند تحریم و توقیف در امان باشیم.
با حضور ترامپ در کاخ سفید، چین خرید نفت را از ایران کاهش داد. چین نه شریک راهبردی ایران بوده و نه خواهد بود و این نگاه غلط دولتمردان است که به چین یا روسیه به عنوان یک شریک استراتژیک و یا متحد بلندمدت نگاه میکنند
برعکس ما؛ چین بر اساس منافع ملی خود برخورد میکند
این کارشناس مسائل انرژی در ارزیابی خود از اینکه «آیا چین با تحریمهای آمریکا همراهی میکند یا همچنان مشتری قابل اعتماد برای دور زدن تحریمها باقی میماند؟»، پاسخ داد: این قسمت را که چین تحت تاثیر تحریمهای آمریکا نمیماند، به نوعی قبول دارم.
شرفی توضیح داد: البته به معنی این نیست که در تعامل با آمریکا این اتفاق میافتد یا نمیافتد؛ چین بر اساس منافع ملی خود تصمیمگیری میکند. برعکس ما که قاعدتاً منافع ملی گزینه آخر در برنامهریزی مسائلمان است. چین هرجایی که لازم باشد همراستا با آمریکا عمل کند، از کاهش خرید استفاده خواهد کرد و این کاهش خرید را به دو طرف دعوا میفروشد. او افزود: یعنی چین از این کاهش نفت برای ایران به عنوان ابزار چانهزنی در جهت گرفتن امتیازات بیشتر استفاده میکند و این اقدام را به ترامپ میفروشد و ادعا میکند همراستا با تحریمهای او کاهش خرید از ایران داشته است.
این تحلیلگر حوزه نفت تاکید کرد: احتمالا در آینده نزدیک یک رفتار سینوسی از چین خواهیم دید به صورتی که یک ماه ممکن است کاهش خرید سنگین از ایران داشته باشد و ماه بعدش خرید خود از ایران را افزایش دهد و این رفتار را به یک ابزار چانهزنی سیاسی در راستای منافع ملیاش تبدیل میکند.
به اعتقاد شرفی، چین یک الگوی رفتار ثابت نخواهد داشت و بر اساس اتفاقات سیاسی و رویدادهای منطقهای و فرامنطقهای در ماههای آینده رفتارهای متفاوتی را از این کشور خواهیم دید. او تصریح کرد: چین نه شریک راهبردی ایران بوده و نه خواهد بود و این نگاه غلط دولتمردان است که به چین یا روسیه به عنوان یک شریک استراتژیک و یا متحد بلندمدت نگاه میکنند.
برای رفع تحریمها چارهای جز مذاکره نداریم
این کارشناس انرژی درباره راهکار ایران برای مقابله با تحریمها اظهار کرد: سالهاست که هیچ راهی جز مذاکره نداریم.
شرفی یادآور شد: چندروز پیش آقای پزشکیان گفته بود که چندین کشور همسایه داریم و اگر مبادلات را با آنها جلو ببریم حتما تحریمها روی ما اثر نمیگذارد. به نظر من هم ایشان حرف اشتباهی زده است و اگر از مشاورین هم شنیده باشد باز هم حرف غلطی است.
میثم شرفی در گفتوگو با «توسعه ایرانی»: خبر افزایش فروش نفت ایران به چین به این شکلی که منتشر شد، صحت ندارد زیرا مجبور بودیم حجم وسیعی از موجودی نفت روی آب کشور را با سرعت و با تخفیفهای بیشتری به چینیها واگذار کنیم تا از گزند تحریم و توقیف در امان باشیم
او ادامه داد: همه کشورهای منطقه، که شرکای تجاری ما هستند، از تحریمهای آمریکا تاثیرپذیری دارند و همه دولتمردانشان به نوعی روابط بیچالشی با آمریکا دارند؛ در هر بزنگاهی هم که لازم باشد، در تعامل با آمریکا حتما به ما فشار وارد میکنند.
این تحلیلگر حوزه نفت در پایان خاطرنشان کرد: امارات، ترکیه و دیگر کشورهایی که به نوعی شرکای تجاری ما هستند، سیاستهایشان را بیشتر با واشنگتن هماهنگ خواهند کرد تا با دولت تهران و اگر تصمیم به فشار حداکثری باشد، آنها حتما در این فشار با آمریکاییها همراهی میکنند.