چرا ایتالیا علاقه‌مند به میزبانی مذاکرات ایران و آمریکاست؟

ماریا لوئیسا فانتاپیه، عضو ارشد اندیشکده Istituto Affari Internazionali نوشت: ایتالیا عضو گروه E3 (فرانسه، آلمان، بریتانیا) نیست. با پیشنهاد میزبانی این مذاکرات، رم تلاش می‌کند نقشی برای خود تعریف کند در گروهی که احساس می‌کرد از آن کنار گذاشته شده است. این اقدام همچنین با جاه‌طلبی‌های جورجیا ملونی برای «عظمت دوباره ایتالیا» همسو است، به‌ویژه در برابر قدرت‌های دیگر اتحادیه اروپا مانند فرانسه و آلمان.

به گزارش انتخاب، این ابتکار همچنین به رابطه میان ملونی و ترامپ جنبه عملی می‌دهد. ملونی از پیش روابطی ترجیحی با ترامپ دارد. اما ارائه میزبانی برای مذاکرات هسته‌ای، محور «ترامپ-ملونی» را در این پرونده و دیگر پروژه‌های معامله‌محور آینده، تقویت و تثبیت می‌کند.

ملونی می‌خواهد خود را به‌عنوان پلی میان ایالات متحده و اروپا بازتعریف کند، منجی پیوندهای فراآتلانتیکی. میزبانی از مذاکرات مربوط به عدم اشاعه هسته‌ای می‌تواند یک میوه دم‌دستی برای اثبات این ادعا باشد، در مقایسه با دیگر منابع تنش میان اروپا و آمریکا، مانند تعرفه‌های تجاری یا جنگ در اوکراین.

انتخاب رم به‌عنوان محل مذاکرات، بی‌شک یک امتیاز برای ایتالیا است. چالش پیش روی ملونی، پیوند زدن عمل به کلام است. آیا واقعاً می‌تواند پلی برای بازگشت E3 به مذاکرات هسته‌ای باشد؟ آیا می‌تواند به اروپا برای ترمیم روابط با واشنگتن کمک کند؟

این مأموریت مستلزم انتخاب‌های دشوار است—و اغلب باید یا طرف ترامپ را بگیرد یا طرف اروپا را. باید دید چه خواهد شد.