طنز/ سیاست دورانداختنی

چشمم افتاد سر کوچه و یکهو دیدم اسفندیار رحیم‌مشایی و بقایی آنجا هستند. یعنی چی؟ مشایی و بقایی را یعنی کی گذاشته اینجا؟ چشم گرداندم دیدم داوود احمدی‌نژاد، ایستاده سر کوچه. گفتم: آقاجان، اینها اینجا چه‌کار می‌کنند؟
داوود احمدی‌نژاد گفت: من دیروز هم توی مصاحبه گفتم که «داداش محمودم اینها را ریخته دور و مشایی و بقایی را دک کرده است.»
گفتم: عزیزم، شما به تاریخ انقضا نگاه کردی؟ چون اصولا بعضی اهالی سیاست تاریخ‌مصرف دارند. برای همین تاریخ‌مصرفشان که بگذرد می‌اندازندشان دور. بعضی سیاستمدارها هم تاریخ‌مصرفشان طولانی است اما مواد نگهدارنده دارند و همین‌که یک‌بار ازشان استفاده کردی باید زود بگذاری‌شان توی یخچال تا خراب نشوند. البته سیاستمداری که خراب و فاسد شده باشد مثل شیر نیست که بجوشانی‌اش و دوباره مصرفش کنی. سیاستمدار مثل سرشیر است؛ به‌موقع مصرف نکنی می‌بُرد.
احمدی‌نژاد برادر گفت: کاش یواش می‌گفتی من یادداشت می‌کردم.
گفتم: بله... برای همین است که بعضی سیاستمدارها را می‌اندازند دور. البته بعضی سیاستمدارها مهره‌مار دارند. ولی وقتی مهره‌شان را می‌سوزانند می‌شوند مهره‌مارسوخته یا همان مهره‌سوخته. می‌خواهی مثال بزنم؟
احمدی‌نژاد برادر گفت: نه. خیلی تابلو است.
گفتم: آفرین. بعد هم حواست باشد آدم بعضی‌وقت‌ها یک چیزهایی را دلش نمی‌آید بیندازد دور، برای همین می‌اندازد نزدیک. اما یک‌طوری می‌اندازد نزدیک که رسانه‌ها و مردم خیال کنند انداخته دور. به این حالت می‌گویند سیاست خیلی دور خیلی نزدیک. می‌خواهی مثال بزنم؟
احمدی‌نژاد برادر گفت: نه. خیلی تابلو است.
گفتم: آفرین. حالا شما بی‌زحمت اینها را بردار ببر تو، تا فردایی، پس‌فردایی که آقای احمدی‌نژاد مشایی‌‌لازم شد، ‌مشایی دور نیفتاده باشد و همین نزدیکی‌ها باشد.