استراتژی پشیمانی، برای شکست جریان اصلاحات و روحانی

ارزیابی‌کارآمدی و ناکارآمدی هردولتی اصولا در ماه‌های پایانی آن دولت و حتی در دولت بعدی صورت می‌گیرد. حسن روحانی از آنجایی که توانست موفق از ارزیابی ثانویه مردم در مورد عملکرد چهار‌ساله دولتش برون آید مجددا و با آرای بیشتری در مقایسه با قبل، دوازدهمین رئیس‌جمهور ایران شد. اما این روز‌ها با اینکه هنوز۱۳۰ روز هم از آغاز به‌کار دولت دوازدهم نگذشته، برخی‌ها شتاب زده و بدون هیچ‌استدلالی به برخی انتصابات اعتراض کردند.

اصلاح‌طلبان یا خاکستری‌ها

به گزارش روز نو : ممکن است برخی در مجموعه‌ اصلاحات به تصمیمات حسن روحانی معترض باشند اما این اعتراض‌ها در معنای پشیمانی آنها از رئیس‌جمهور شدن روحانی نیست. روحانی البته در زمان انتخابات چاره‌ای نداشت که شعارهایی بدهد اما بعد ازپیروزی به خط و مشی اصلی سیاسی خود بازگشته و اعتدالی به انتصابات خود نگریست تا بتواند آن‌گونه که باید در مسیر اجرای برنامه‌های وعده داده شده گام بردارد. اتخاذ این سیاست قبل از انتخابات تا این لحظه موجب پشیمانی برخی از اقدامات روحانی شده است. اما بدنه اصلی جریان اصلاحات و فعالان سیاسی این جریان پای رأی خود ایستاده‌اند اما نوع حمایت آنها از اقدامات روحانی توام با نقد توامان است. آنها به خوبی محدودیت‌های رئیس‌جمهور را درک می‌کنند و اگر همین حالا قرار باشد مجددا میان او و نماینده جریان اصلاحات در انتخابات یکی را برگزینند با توجه به قدرت چانه‌زنی روحانی در مراکز قدرت در کشور او را به عنوان کاندید جریان اصلاحات معرفی خواهند کرد.

زمزمه عبور از روحانی

با بالاگرفتن برخی نقدها و اعتراضات حسین مرعشی درکانال تلگرامی خود نوشت: «زمزمه‌های عبور از روحانی به گوش می‌رسد، سوال اینجاست اگر بار دیگر انتخابات برگزار شود و رقابت میان روحانی و رئیسی باشد باید کدام یک را انتخاب کرد؟ پاسخ سوال واضح است حداقل من می‌دانم دوباره به روحانی رأی خواهم داد. علت رأی دادن به روحانی این نیست که او هر آنچه ما می‌گوییم را به گوش جان بپذیرد، بلکه به این دلیل است که سیاست‌های او را مناسب برای اداره کشور می‌دانم. نباید فراموش کنیم کشور ما کشوری است با مشکلات پیچیده و بعضا رو به افزایش. لذا این تصور که یک نفر در موضع ریاست‌جمهوری قرار دارد، قادر است همه مشکلات را به سرعت حل کند، تصور غیرواقعی است. در شرایط حاضر ما باید نگاه خود درباره حمایت از روحانی در زمان انتخابات را دوباره مرورکنیم؛ در آن مقطع ما با حمایت از حسن روحانی در واقع از یک بسته سیاسی حمایت کردیم. یادمان باشد که هیچ‌گاه صحبت بر سر این نیست که نقدی به دولت مطرح نشود. باید دولت را نقد کرد اما به نظر می‌رسد به جای انتقادات کور و بی‌هدف باید به سمت ارائه راهکار حرکت‌کنیم و اگر ایراد و نقصی می‌بینیم به‌طور روشن و شفاف مطرح کنیم.

چرا کمپین

حسین مرعشی در ادامه نوشت: اگر امروز کمپین‌های انتقادی تشکیل می‌شود به این دلیل است که دولت مشکلاتش را با مردم درمیان نمی‌گذارد، آنها مشکلات معیشتی خود را می‌بینند اما دلیل حل‌ شدنش را نمی‌دانند. پشت درهای بسته نمی‌توان مشکلات کشور را حل کرد؛ این یک واقعیت است. حسن روحانی به عنوان فردی که در راس دولت قرار دارد باید از همه ظرفیت‌های لازم برای ایجاد یک رابطه دو سوی با مردم گام بردارد و در این مسیر اگر دولت تصمیم نگیرد کشور با بحران روبه‌رومی‌شود.

جنگ روانی

آنچه در کمپین «پشیمانی» اتفاق افتاد که البته به سرعت به‌حاشیه رفت، ساخته و پرداخته اتاق جنگ روانی رقیبان جریان اصلاحات و مخالفین روش اعتدالی روحانی در اداره کشور است. آنها بعد از انتخابات ۹۲ ساکت ننشسته‌اند. تنها صدای اعتراضشان به دولت علنی نیست، زیرا تخریب علنی روحانی درطول چهار سال ابتدایی ریاست‌جمهوری او، نتوانست کوچک‌ترین میزان بر روی آراء او در انتخابات اثرگذار باشد و حتی هجمه‌های توامان رقیبانش هم به فرصتی برای او تبدیل شد تا روحانی رقبای خود را یکی پس از دیگری پشت سرگذاشته و با افزایش آرا در مقایسه با قبل رئیس‌جمهور ایران شود. مخالفات روش اعتدال امروز ساکت ننشستند آنها برای فشار بر دولت طی طرحی یک جنگ روانی پیچیده در نظر دارند هم جریان اصلاح‌طلب را از رأی به روحانی مایوس کرده و هم با ایجاد موج آفرینی علیه روحانی در کمپین‌های من پشیمانم انگیزه هرگونه تحرک مثبت از دولت را گرفته تا کارنامه روشنی از روحانی در طول چهار سال آینده بر جا نمایند و این کارنامه به توسعه آینده جریان اصلاحات بدیل نشود.

استراتژی

البته جنگ‌روانی فعلی نتیجه دقیق‌تری را هم در پس نتایج طولانی‌مدت خود به همراه داد. به‌گونه‌ای که بدنه اصلاحات را با وجود برخی محدودیت‌ها، مجاب به عدم رأی به این جریان در انتخابات مجلس کنند تا بتواند در آینده با عبور از جو مجلس فعلی که در حمایت از روحانی قرار داد مجلسی مانند مجلس نهم علیه جریان اصلاحات و شخص رئیس‌جمهور را تشکیل دهند تا انگیزه فعالیت را از اصلاح‌طلبان در عرصه‌های مختلف بگیرند.