عصر پرالتهاب ترامپ

دونالد ترامپ به عنوان چهل و هفتمين رييس‌جمهور ايالات متحده بعد از مراسم تحليف رسما فعاليت خود را در كاخ سفيد آغاز كرد. همزمان با صدور چندين فرمان اجرايي، اولويت‌هاي خود را براي تغييرات عمده در سياست‌هاي داخلي و خارجي ايالات متحده اعلام كرد. خروج از توافقنامه‌هاي بين‌المللي مانند توافق پاريس، انسداد مرزها با هدف اخراج مهاجران غيرقانوني و نيز عفو شورشيان 6 ژانويه 2021 و همچنين تهديد مجدد كانادا، مكزيك و گريلند با هدف الحاق اين سه كشور به ايالات متحده از جمله فرامين اجرايي مهم رييس‌جمهور جديد امريكا بودند. همزمان رسانه‌هاي امريكايي نيز ضمن اشاره به حواشي مراسم تحليف دونالد ترامپ به تحليل اولويت‌هاي دولت دوم او طي چهار ساله آينده پرداخته‌اند. به گزارش سي‌ان‌ان ترامپ با اعلام عصر طلايي جديد امريكايي، در ساعات ابتدايي دوره جديد خود با يك امضاي ساده با خودكار مشكي‌اش، صدها نفر از شورشيان ۶ ژانويه ۲۰۲۱ را عفو كرد. او برنامه پاكسازي مهاجرتي و طرح امنيت مرزهاي خود را با هدف اخراج آنها كليد زد. در عين حال چندين سخنراني انتقادي و جدي او در اين مراسم نشان داد كه همانند دوره اولش، بزرگ‌ترين چالش او در ايجاد يك ميراث معنادار، انتخاب تمركز رياست‌جمهوري بر سياست‌هاي نمايشي خواهد بود. اين در حالي است كه به ادعاي سي‌ان‌ان بخش زيادي از اقداماتي كه در روز دوشنبه انجام شد، ممكن است در چهار سال آينده توسط يك رييس‌جمهور دموكرات جديد لغو شود، همانطور كه ترامپ ميراث بايدن را از بين برد. به باور گروهي از تحليلگران اقدام شگفت‌انگيز ترامپ در عفو شورشيان نشان داد كه رييس‌جمهوراني كه پس از هجوم به دموكراسي به قدرت مي‌‌رسند، مي‌توانند به دور از عدالت حاميان خود را عفو كنند. به ادعاي ناظران اما در ابعادي وسيع‌تر ترامپ دوباره خواب رهبران جهاني را مختل كرده است. در اين راستا او مجددا جنگ لفظي خود را بر سر كانال پاناما تشديد كرد و گفت كه ايالات متحده وقتي كه حاكميت اين آبراه حياتي را واگذار كرد هديه‌اي احمقانه داده است. در همين راستا واشنگتن‌پست با انتشار يادداشتي تحليل كرد يكي از اقداماتي كه ترامپ بلافاصله انجام نداد، وضع تعرفه‌هاي جديد و وسيع بر روي شركاي تجاري بود شايد به اين دليل كه نمي‌خواست بازارها را دچار نگراني كند. اما او بعدا اعلام كرد كه در تاريخ ۱ فوريه، تعرفه‌هاي ۲۵ درصدي براي مكزيك و كانادا وضع خواهد كرد. تحليلگران مدعي‌اند اين اقدام احتمال وقوع يك جنگ تجاري قاره‌اي را افزايش مي‌دهد. چرا كه اگر او نتواند اين مسائل را مديريت كند تمام گزاره‌هايي كه پيروزي او در انتخابات ۲۰۲۴ را تقويت كرد و همچنين قدرت‌نمايي او در قاب رييس‌جمهور كه در روز دوشنبه به نمايش درآمد ممكن است تحت تاثير قرار دهد و چالش‌‌هاي جدي براي او در ادامه دوره رياست‌جمهوري‌اش ايجاد كند. به اين بهانه روزنامه اعتماد سرمقاله‌هاي نشريات جهان را در واكنش به مراسم تحليف چهل و هفتمين رييس‌جمهور امريكا و همچنين برنامه‌ها و اولويت‌هاي او در عرصه سياست خارجي را مورد تحليل و بررسي قرار داده است.

فارن پالسي: وقتي زور ترامپ به مهاجران مي‌رسد

نشريه فارن پالسي طي يادداشتي تحليلي به اولويت‌هاي احتمالي دولت دوم ترامپ در روزهاي ابتدايي پرداخته و در ادامه آورده است كه ترامپ در كمپين انتخاباتي خود قول داده است كه در زمينه‌هاي امنيت مرزي، تجارت و انرژي به‌طور فوري اقدام كند. به گزارش آكسيوس همچنين او متعهد شده كه در روز اول ۵۹ وعده مختلف را اجرايي نمايد. اين درحالي است كه ترامپ در طول كارزار انتخاباتي خود وعده‌هاي جسورانه و بلندپروازانه‌اي داد، از جمله اخراج‌هاي گسترده مهاجران غير قانوني و پايان دادن به جنگ روسيه و اوكراين در عرض 24 ساعت... اگرچه ترامپ احتمالا رويكردي تهاجمي را براي دستيابي به اهدافش اتخاذ خواهد كرد، اما به باور ناظران او در مسير اجراي اين وعده‌ها با موانع جدي روبه‌رو خواهد شد.

در ادامه گزارش فارن پالسي آمده است كه رييس‌جمهور امريكا احتمالا دو اقدام را در اولويت قرار خواهد داد. اول مساله مهاجرت كه پيش از اين وعده داده بود از همان ابتدا به پيشبرد برنامه‌هاي سختگيرانه خود در اين زمينه خواهد پرداخت؛ از جمله مهر و موم كردن مرز جنوبي ايالات‌متحده و همزمان راه‌اندازي بزرگ‌ترين برنامه اخراج در تاريخ امريكا. امروز به عنوان بخشي از اين تلاش، ترامپ وعده داده كه فرمان اجرايي براي لغو تابعيت ذاتي را امضا مي‌كند. اين درحالي است كه درخصوص مهاجرت قانوني نيز عدم قطعيت زيادي وجود دارد، چراكه در دولت اول او ممنوعيت ناگهاني سفر چند كشور با اكثريت مسلمان به ايالات‌متحده فقط چند روز پس از مراسم تحليف او در سال ۲۰۱۷ اعلام شد. بيش از دوازده دانشگاه امريكايي از دانشجويان و اعضاي هيات علمي بين‌المللي خود خواستند كه قبل از روز تحليف در ۲۰ ژانويه به دانشگاه بازگردند. اولويت بعدي اما از نگاه فارن پالسي، احتمالا جنگ روسيه و اوكراين خواهد بود.

به باور تحليلگران به نظر مي‌رسد تنها چند روز قبل از اينكه ترامپ به رياست‌جمهوري برسد، غيرمحتمل بودن ايده پايان اين جنگ نزديك به سه‌ ساله آن هم در يك روز براي تيم رييس‌جمهور منتخب ديگر روشن شده است.

به عبارتي مشاوران ترامپ اكنون در حال تغيير رويكردشان هستند و احتمالا براي اولين‌بار نيز اعتراف خواهند كرد كه جنگ روسيه و اوكراين احتمالا ماه‌ها طول خواهد كشيد تا حل و فصل شود، چراكه به ادعاي ناظران استراتژي براي دستيابي به هر نوع توافقي در اين زمينه عمدتا همانند توافقات مشابه قبلي خواهد بود. ترامپ نيز در اين راستا پيشنهاد داده است كه از تهديد تحريم‌ها و كمك‌‌هاي نظامي (يا عدم وجود آن) براي وادار كردن ولاديمير پوتين رييس‌جمهور روسيه و همزمان ولاديمير زلنسكي، رييس‌جمهور اوكراين به نشستن بر سر ميز مذاكره استفاده كند. همچنين به نظر مي‌رسد كه ترامپ آماده است به برخي از خواسته‌هاي مسكو، از جمله از دست دادن برخي از سرزمين‌هاي اوكراين و جلوگيري از عضويت كي‌‌يف در ناتو، تن دهد. اين درحالي است كه ماركو روبيو، كه به عنوان وزير امور خارجه ترامپ منصوب شده، در جلسه تاييديه خود در سنا در روز چهارشنبه اين موضع را دوباره تاكيد كرد. روبيو در اين باره گفت: بايد تصميماتي از سوي فدراسيون روسيه، و همزمان از سوي اوكرايني‌‌ها اتخاذ شود. در اين ميان تحريم‌ها و لغو تحريم‌ها بايد بخشي از اين گفت‌وگوها باشد. روبيو همچنين بر اين نكته تأكيد كرد كه ترامپ همچنان حامي قوي ناتو است. با اين حال، ترامپ بارها ادعا كرده كه قصد دارد بار امنيت قاره سبز را بر دوش اروپا بگذارد و پيشنهاد داده كه تمايل دارد ساير كشورها در تحمل بار تلاش‌‌هاي آينده براي ميانجي‌‌گري مشاركت داشته باشند.

فارن افرز: ترامپ معامله قرن را قرباني عادي‌سازي رابطه با اسراييل خواهد كرد

فارن افرز طي يادداشتي به رويكرد خاورميانه‌اي و تصميمات احتمالي دونالد ترامپ رييس‌جمهور امريكا مشخصا در ارتباط با فلسطين پرداخته است. اين نشريه آورده است كه ترامپ در جريان كمپين انتخاباتي 2024 وعده داد كه مسائل خاورميانه را حل خواهد كرد، اما جزييات كمي درباره چگونگي دستيابي به چنين هدفي را ارايه داد. به ادعاي تحليلگران اما به احتمال زياد ذيل اين ادعا، وعده «اول امريكا» به دليل مشاركت ايالات‌متحده در جنگ اسراييل در غزه و بحران انساني غيرقابل تصور در آنجا كه هنوز بهبود نيافته، با چالش‌هايي مواجه خواهد شد. چرا كه خاورميانه در شرايط كنوني تحولات عديده قابل توجهي را تجربه كرده است. به عبارتي در طول سال گذشته، ايران و اسراييل به‌طور مستقيم رويارويي‌هايي را تجربه كرده‌اند. حملات گسترده تل‌آويو به غزه و لبنان درگيري‌هاي متعددي را در منطقه ايجاد كرده است. همزمان يكي از مهم‌ترين متحدان ايران يعني بشار اسد ناگزير به واگذاري قدرت در سوريه شد. اين در حالي است كه به ادعاي اين نشريه ترامپ اما همچنان يك عامل غيرقابل پيش‌‌بيني است. او با امضاي توافق آتش‌بس ميان اسراييل و حماس از اينكه از بار حملات طولاني اسراييل آزاد است به خود مي‌‌بالد. از طرفي عربستان سعودي نيز مي‌تواند از رابطه خوب خود با ترامپ براي ترغيب رييس‌جمهوري به شناسايي نيازها و حقوق فلسطيني‌ها استفاده كند. به ادعاي تحليلگران اما فراتر از اين، سياست ايالات‌متحده به تعادل ناپايدار قدرت در خاورميانه بستگي خواهد داشت. اين در حالي است که فلسطيني‌ها همچنان هيچ اميدي ندارند كه ترامپ هم ‌پيمان‌شان باشد، اما برخي هنوز اميدوارند كه يك رييس‌جمهور غيرقابل پيش‌‌بيني كه در يك جغرافياي به سرعت در حال تغيير عمل مي‌كند، بتواند تغييرات مورد نياز را به ارمغان آورد. چرا كه پيش‌‌بيني آينده خاورميانه هميشه خطرناك بوده است و اين كار زماني دشوارتر مي‌شود كه رفتار غيرقابل پيش‌‌بيني ترامپ را لحاظ كنيم. در دوره اول رياست‌جمهوري ترامپ سرنخ‌هايي از اين خصلتش در خاورميانه شاهد بوديم. اگرچه او در ابتدا اعلام كرد كه هيچ ترجيحي براي راه‌حل دو دولتي يا يك دولتي ندارد، اما شرق بيت المقدس را به عنوان پايتخت اسراييل به رسميت شناخت. شاهد بوديم كه در نهايت سياست خاورميانه‌اي او به توافقات موسوم به ابراهيم در سال ۲۰۲۰ منجر شد. اين در حالي است كه اين توافقات به‌طور عمده عادي‌سازي روابط عربي-اسراييلي را از سرنوشت فلسطين جدا كرد. به همين دليل ترامپ اميدوار بود كه توافقات ابراهيم با طرح ادعايي او تحت عنوان معامله قرن كه صلحي ميان اسراييل و فلسطين است، همراه باشد. در ادامه يادداشت فارن افرز آمده است كه اگرچه ترامپ تا پايان دوره اول خود اين طرح را كنار گذاشت، اما دلايل خوبي وجود دارد كه احتمال دهيم او تلاش مي‌كند آن را دوباره فعال كند. رويكرد ترامپ به‌طور كلي نسبت به تشكيل دولت فلسطيني ابهام داشته و كاهش كمك‌هاي مالي به فلسطيني‌ها تنها عدم علاقه او به رفاه آنها را تأييد كرد. اما اكنون به نظر مي‌رسد كه او معتقد است توافقات سياسي مي‌توانند در نهايت از منافع مالي و اقتصادي مشترك نشأت بگيرند. چرا كه اگر مجددا به دنبال نسخه ۲۰۲۰ باشد اين‌بار احتمالا مقاومت موثري از سوي فلسطيني‌ها وجود نخواهد داشت. همچنين احتمالا از سوي ديگر دولت‌هاي منطقه نيز فشار چنداني وجود ندارد. اين در حالي است كه همزمان حاميان مالي، مشاوران و نامزدهاي ترامپ نشانه‌هاي ديگري از نحوه برخورد او با خاورميانه را ارايه مي‌دهند و اين امر موجب نگراني فلسطيني‌‌ها شده است. به ادعاي نيويورك‌تايمز برخي از اسراييلي‌ها اما به دنبال چيزي بدتر از طرح ادعايي معامله قرن ترامپ هستند. اعضاي كابينه افراطي پيشنهاد كرده‌اند كه صدها هزار فلسطيني را از غزه جابه‌جا كنند، بخش‌هايي از كرانه باختري را ملحق كنند. پرواضح است كه فلسطيني‌‌ها به تنهايي نمي‌توانند از چنين حمله‌اي جلوگيري كنند.

نيويورك تايمز:

تصميم ترامپ در ارتباط با ايران سرنوشت خاورميانه و جهان را متاثر مي‌كند

نيويورك تايمز طي يادداشتي به قلم ديويد سنجر، روزنامه‌نگار برجسته اين نشريه رويكرد احتمالي دولت دوم دونالد ترامپ در قبال ايران را ارزيابي كرده و در اين گزارش مدعي شده است كه تحولات اخير در ايران احتمالا مي‌تواند دونالد ترامپ را به سمت مذاكره با تهران درباره سرنوشت برنامه هسته‌اي آن و نقش آن در خاورميانه سوق دهد يا او را به سمت اولين درگيري نظامي ادعايي در دولت دومش هدايت كند.به ادعاي نيويورك تايمز اكنون شرايط منطقه و همچنين بازيگران آن از جمله ايران بيش از هر زمان ديگري متحول شده است. حماس و حزب‌الله تحت تاثير درگيري‌هاي بيش از يكساله خود با رژيم اسراييل قرار گرفته‌اند و همچنين سوريه تحت رهبري بشار اسد نيز به عنوان يكي از متحدان ايران سقوط كرده است. از طرفي خروج تهران و تل آويو از منطقه خاكستري آنها را وادار به رويارويي‌هايي نيز كرده است. همزمان ادعاهايي در خصوص كاهش آستانه گريز هسته‌اي توسط ايران مطرح است اما همچنان به ادعاي مقامات امنيتي دولت بايدن، هيچ نشانه‌اي از تصميم تهران در راستاي تحقق اين امر وجود ندارد. اين در حالي است كه ترامپ بسان دولت اول خود مجددا درباره احياي سياست ادعايي موسوم به فشار حداكثري گفته است و همزمان در پاسخ به سوالي درباره درگيري نظامي مدعي است هرچيزي ممكن است. به ادعاي ديويد سنجر اما به نظر مي‌رسد كه لحظه مهم تصميم‌گيري در اين زمينه شايد زماني باشد كه بنيامين نتانياهو نخست ‌وزير اسراييل، بخواهد از اين پاسخ مبهم ترامپ نهايت بهره‌برداري را داشته باشد تا بتواند با حركت به سمت يك درگيري نظامي آن هم با حمايت ايالات‌متحده بقاي خود را تضمين كند. در اين زمينه نتانياهو ترامپ را براي تعرض ادعايي به تاسيسات هسته‌اي ترغيب خواهد كرد. به ادعاي ناظران احتمالا نتانياهو اين استدلال ادعايي را خواهد كرد كه ايران اكنون در شرايطي نيست كه قادر به دفاع از خود باشد. در اين صورت ترامپ بايد انتخاب كند كه آيا از حمله نزديك‌ترين متحدش جلوگيري خواهد كرد يا ريسك كرده و ايالات‌متحده را به يك درگيري جديد در اوايل رياست‌جمهوري‌اش مي‌كشاند. اين در حالي است كه به ادعاي نيويورك‌تايمز توقف پيشرفت برنامه هسته‌اي ايران به عنوان كليد دستيابي به جايزه صلح نوبل كه ترامپ در دوره اول خود به آن اشاره مي‌كرد، توسط بسياري از اطرافيان او مورد توجه قرار گرفته است. چرا كه مدعي‌اند اين امر مي‌تواند راه را براي ادامه بزرگ‌ترين دستاورد ديپلماتيك او در دوره اولش هموار كند و آن توافقات ابراهيم در سال 2020 است.

بلومبرگ: ترامپ گزينه‌اي جز اعمال فشار حداكثري بر پوتين را ندارد

بلومبرگ اما در نگاهي ديگر به رويكرد احتمالي ترامپ در قبال جنگ اوكراين با لحاظ كردن نتايج احتمالي آن و همچنين تضعيف يا تقويت قدرت ميان طرف‌هاي درگيري پرداخته است. يادداشت اين نشريه با يك سوال آغاز شده است و آن اينكه آيا ترامپ مي‌تواند وعده خود مبني بر تأمين صلح از طريق قدرت را به تحقق برساند يا نه...مطرح شدن اين سوال بدان معناست كه او در اروپا ابزارهاي بيشتري براي اعمال فشار بر طرف ضعيف‌تر دارد تا طرف قوي‌تر. به گونه‌اي كه هر چه ترامپ به عنوان سازنده صلح در امريكا بخواهد كه نبردها سريع‌تر به پايان برسند، بيشتر نياز دارد كه ابتدا قدرت اوكراين را تقويت كند تا ولاديمير پوتين رييس‌جمهور روسيه را متقاعد كند كه با رد يك صلح واقعي با همسايه‌اش متضرر خواهد شد. برعكس، هر چه ترامپ كمتر به دفاع از اوكراين متعهد به نظر برسد، انگيزه پوتين براي مذاكره يا سازش كمتر خواهد شد. بنابراين اگر ترامپ مي‌خواهد كه امور سريع‌تر پيش برود، تهديد روسيه بايد به مراتب تندتر و قاطع‌تر باشد.به گزارش بلومبرگ اكنون نيز برخي نشانه‌ها وجود دارد كه تيم سياست خارجي دولت جديد اين موضوع را درك كرده‌ است. اما تاكنون، تنها گزارش‌هايي كه درباره يك رويكرد مشخص وجود دارد، نشان مي‌دهد كه آنها اميدوارند با كاهش تحريم‌هاي نفتي، پوتين را به يك بازي منصفانه ترغيب كنند. از نگاه تحليلگران اين رويكرد احتمالا به عنوان بخشي از يك استراتژي بسيار گسترده‌تر خواهد بود. چرا كه اينگونه نيست كه ملاقات با پوتين براي يك نشست يا پيشنهاد لغو تحريم‌ها به خودي خود حركات احمقانه‌اي باشند، بلكه كاملا برعكس و كاملا هوشمندانه است چرا كه اين اقدام قطعا به تنهايي همان‌گونه كه ترامپ هنگام ملاقات با كيم جونگ اون رهبر كره شمالي در دوره اول خود متوجه شد، موثر نخواهد بود. پوتين نيز مانند كيم به سادگي مي‌نشيند و هر امتيازي را به عنوان هديه‌اي رايگان دريافت خواهد كرد و به اقدامات خود ادامه خواهد داد. براي اينكه هر اقدامي در مواجهه با كرملين مفيد باشد، بايد هر پيشنهادي با يك تهديد قابل توجه نيز همراه باشد. در اين راستا بهترين گزينه اين است كه هم‌‌زيستي بين نيروهاي انساني اوكراين و تسليحات غربي كه تا سال گذشته وجود داشت، دوباره تقويت شود. اتخاذ اين رويكرد احتمالا اين پيام را مي‌رساند كه داشتن سربازان بهتر تجهيز شده براي تقويت خطوط دفاعي اوكراين و بازپس‌گيري ابتكار عمل در ميدان نبرد، براي متقاعد كردن پوتين به مذاكره جهت يك توافق واقعي حياتي خواهد بود. در بلندمدت، اين مساله به اندازه‌اي كه براي اروپا و ايالات‌متحده مفيد است، براي روسيه نيز سودمند خواهد بود. اما تا زماني كه همه طرف‌‌هاي درگير در اين درگيري اين موضوع را درك كنند، هم پوتين و هم ترامپ مدت‌هاست كه از صحنه خارج شده‌‌اند.

پوليتيكو: ترامپ با كارت چين قمار خطرناكي مي‌كند

پوليتيكو در يادداشتي تحليلي به تصميم‌هاي جنجالي رييس‌جمهور آمريكا در ارتباط با كشورهايي چون كانادا، پاناما و نيز گرينلند پرداخته است. در ادامه گزارش اين وب سايت آمده است كه در هفته‌هاي منتهي به دومين سوگند رياست‌جمهوري ترامپ او بر اهداف ديگري نيز تمركز كرده است و از جمله اين اهداف الحاق گرينلند، كانادا و كانال پاناما و همچنين تغيير نام خليج مكزيك است. به باور تحليلگران اگر ترامپ به وعده‌هاي اصلي خود در اين زمينه‌ها عمل كند، اهداف او نه تنها سياست‌هاي دولت بايدن را معكوس خواهد كرد، بلكه آزموني براي دامنه قدرت قوه مجريه است و اينكه يك نفر تا چه حد مي‌تواند بوروكراسي فدرال را تحت تأثير قرار دهد. دونالد ترامپ پيش از آغاز به كار، تلاش كرد تا كانادا و مكزيك را تحت فشار قرار دهد، به گونه‌اي كه او تهديد كرده بر روي صادرات آنها به ايالات‌متحده تعرفه ۲۵ درصدي وضع خواهد كرد. به ادعاي پوليتيكو رييس‌جمهور امريكا همچنين تهديد كرده است كه بر روي كالاهاي چيني تعرفه ۱۰ درصدي وضع كند تا از حمل و نقل از اين كشور جلوگيري كند. گفتني است اقدامات ديگري مانند لغو روابط تجاري عادي دايمي با چين يا وضع ماليات تنظيمي مرزي كربن، نياز به تأييد كنگره دارد. كنگره همچنين مي‌تواند مسائل تجاري و تعرفه‌اي را به عنوان بخشي از قانون‌‌گذاري براي تجديد كاهش‌هاي مالياتي ترامپ در سال ۲۰۱۷ كه سال آينده منقضي مي‌شود، مورد بررسي قرار دهد. ترامپ همچنين درباره استفاده از ماليات واردات به عنوان راهي براي افزايش درآمد و كاهش كسري تجاري ايالات‌متحده صحبت كرده است. در ادامه اين يادداشت تحليلي همچنين آمده است كه به نظر مي‌رسد رويكرد ترامپ به چين در دوره دوم رياست‌جمهوري‌اش پيچيده‌تر و گسترده‌تر از دوره اول باشد. به باور گروهي از تحليلگران اما تنش‌ها با پكن مي‌تواند يكي از اهداف كليدي رييس‌جمهور را كه كاهش قيمت كالاهاي مصرفي و تسهيل تورم در داخل كشور است، تضعيف كند. چرا كه دولت اول ترامپ بر تجارت دوجانبه متمركز بود و تعرفه‌هايي را براي كاهش وابستگي اقتصادي ايالات‌متحده به پكن و مجازات سرقت مالكيت معنوي اعمال كرد. با اين حال، نظرات اخير او درباره حضور چين در پاناما نشان مي‌دهد كه دولت دوم ترامپ به‌طور مستقيم‌تري بر روي افزايش نفوذ چين در امريكاي لاتين و آفريقا تمركز خواهد كرد. ترامپ همچنين بايد به مديريت اتحادهاي جديد در حياط خلوت چين بپردازد تا به اقدامات نظامي تحريك ‌آميز پكن در سراسر آسيا پاسخ دهد. در حالي كه ترامپ انتقادات خود را نسبت به نظامي‌گري تايوان ابراز كرده است، اما او همچنين تمايل خود را به ادامه بسياري از شراكت‌‌هاي ايجاد شده در دوران بايدن اعلام كرده است.

فايننشال تايمز: ترامپ و چالش مديريت شكاف در صف آرايي جمهوري‌خواهان

فايننشال تايمز طي گزارشي تحليلي به بروز شكاف‌هايي ميان جمهوري‌خواهان پرداخته و نوشته كه اين شكاف‌ها در كنگره مي‌توانند چالش‌هايي را براي رييس‌جمهور امريكا در اجراي وعده‌هاي انتخاباتي‌اش ايجاد كنند، چرا كه مديريت اختلافات درون حزبي مي‌تواند دونالد ترامپ را از اهداف اصلي‌اش كه براي خود نيز ترسيم كرده منحرف نمايد. در ادامه گزارش فايننشال‌تايمز آمده است كه در طول يك دهه گذشته، استيون بنن، استراتژيست باتجربه به عنوان يك متحد سرسخت دونالد ترامپ شناخته شده و از چالش‌هاي خود با آنچه تحت عنوان نخبگان ليبرال مي‌‌بيند، لذت مي‌‌برد. اما در روزهاي آغازين بازگشت ترامپ به كاخ سفيد و درست در روز مراسم تحليف، بنن روياروي كاخ سفيد قرار گرفت؛ در همين راستا دعواي فوق‌العاده با ايلان ماسك، سرمايه‌دار ميلياردري كه به يكي از نزديك‌ترين مشاوران رييس‌جمهور منتخب تبديل شده حاشيه‌ساز شده است.اين در حالي است كه استيو بنن پيش از اين و قبل از سفر به واشنگتن براي حضور در مراسم تحليف ترامپ در گفت‌وگو با فايننشال با لحني ملايم‌تر اما همچنان تند و منتقدانه با اشاره به ايلان ماسك گفت: اين افراد به دولت ملت اعتقادي ندارند، آنها به فئوداليسم تكنولوژيك اعتقاد دارند. بنن در ادامه مدعي شد كه اين شكاف به يك مساله جدي ميان پوپوليست‌ها و تكنوكرات‌ها در آينده تبديل خواهد شد.اين در حالي است كه ترامپ در طول كمپين انتخاباتي‌اش توانست آراي رأي‌دهندگان دموكرات ناراضي را به سمت خود جلب كند و تلاش كرده با انتخاب دموكرات‌هاي سابقي مانند رابرت اف كندي جونيور و تولسي گابارد براي نقش‌هاي كليدي، صداي آنها را در كابينه‌اش منعكس كند. به گزارش فايننشال تايمز درست است كه با تشكيل هر دولت جديدي، شخصيت‌هاي بزرگي براي جلب‌توجه رييس‌جمهور رقابت مي‌كنند؛ اما اختلاف ميان بنن و ماسك واقعيت پيچيده‌اي را براي ترامپ در آغاز دولت دومش برجسته مي‌كند. چرا كه همزمان كه دونالد ترامپ در جايگاه رييس‌جمهور از موقعيت قوي‌تري در ميان عموم مردم امريكا نسبت به تقريبا هر زمان ديگري برخوردار است، همچنين بايد يك ائتلاف سياسي بسيار متنوع‌تر را مديريت كند. به عبارتي حزب جمهوري‌خواه ممكن است در وفاداري شخصي به ترامپ متحد باشد، اما اكنون شامل چندين جناح است كه ديدگاه‌ها و دستوركارهاي بسيار متفاوتي دارند. با اين حال به باور گروهي از ناظران نتيجه موفقيت سياسي كه ترامپ توانست در 2024 از ميان راي‌دهندگان امريكايي كسب كند اين است كه پايگاه او اكنون در ميان مديران فناوري با گرايش ليبرال‌تري مانند ايالان ماسك تا دموكرات‌هاي سابقي كه نسبت به واكسن‌ها و غذاهاي فوق ‌پردازش شده مانند رابرت اف‌كندي‌جونيور ترديد دارند، گسترش يافته است. در ادامه يادداشت فايننشال‌تايمز آمده است كه به نظر مي‌رسد تنش‌ها ميان جناح دوستدار كسب ‌وكار حزب جمهوري‌خواه و جناح پوپوليستي كه به‌طور فزاينده‌اي برتري يافته اكنون بسيار شديدتر شده است. به گونه‌اي كه اين اختلافات جناحي احتمالا در تقريبا تمام مسائلي كه دولت جديد وعده حل آنها را داده است، بروز خواهد كرد.در عين حال با توجه به اكثريت متزلزل آنها در كنگره، جمهوري‌خواهان تنها مي‌توانند دو يا سه رأي را براي تصويب قانون از دست بدهند، بنابراين احتمالا هر پيشنهاد يك نبرد سياسي خواهد بود.