آنچه باید از کهکشان راه شیری دانست

به گزارش روزنو،از این‌رو در این مطلب سعی کردیم در حد خلاصه این حقیقت جذاب را برای شما بازگو کنیم.

کهکشان چیست؟

به تعداد زیادی از ستارگان به همراه گازها و گرد و غبار که به وسیله نیروی جاذبه به هم وصل شده‌اند، کهکشان می‌گویند. منظومه شمسی ما در کهکشان راه شیری واقع است، یک کهکشان مارپیچی که عضوی از یک گروه کهکشانی به نام گروه محلی است.

کهکشان راه شیری چیست؟

کهکشان راه شیری در اصل نوعی کهکشانی مارپیچی است که میلیاردها ستاره، سیاره و البته سیاه چاله را در خود جای داده است. خورشید به عنوان یک ستاره و تمام سیارات اطراف آن، از جمله سیاره‌ای که ما روی آن زندگی می‌کنیم، یعنی سیاره زمین، بخشی از کهکشان معروف راه شیری هستند.

کهکشان راه شیری چگونه به وجود آمده است؟

حدود ۱۰ میلیارد سال پیش، کهکشان راه شیری با یک کهکشان بزرگ دیگر به نام گایا انسلادوس ترکیب شده و به شکل کنونی درآمده است. ستاره‌‌های موجود در این کهکشان بیشتر قسمت هاله کهکشان راه شیری و همچنین یک دیسک ضخیم را شکل می‌دهند.

یک تیم بین‎المللی از محققان تحت سرپرستی امینه حلمی استاد نجوم دانشگاه خرونینگن هلند به بررسی این ادغام میان دو کهکشان پرداخته و نتایج حاصل از این مطالعه در نشریه علمی نیچر منتشر شده است.

کهکشان گایا انسلادوس به افتخار انسلادوس، اسطوره یونان باستان که از گایا (الهه زمین) و اورانوس (الهه آسمان) متولد شده، نامگذاری شده است.

محققان بر این باورند که کهکشان‌های بزرگ مانند کهکشان راه شیری در نتیجه ادغام کهکشان‌های کوچک‌تر ایجاد شده‌اند.

دانستنی‌های جالب از راه شیری

نزدیک به ۹۰ درصد از راه شیری را ماده تاریک تشکیل می‌دهد. ماده تاریک نامرئی است، با این‌حال حضور آن را می‌توان از طریق آثار گرانشی‌اش بر کهکشان‌ها احساس کرد.

در گذشته، ستاره‌شناس‌ها بر این باور بودند که تمام ستاره‌های جهان درون راه شیری قرار دارند. به دنبال مناظره بزرگ، رصدهای ادوین هابل ثابت کردند که راه شیری تنها یکی از میلیاردها کهکشان کیهان است.

قدیمی‌ترین ستاره در راه شیری، HD 140283 نامیده می‌شود. این ستاره که با عنوان متوشالح نیز شناخته می‌شود حداقل ۱۳٫۶ میلیارد سال عمر دارد.

راه شیری با سرعت تقریبی ۶۰۰ کیلومتر بر ثانیه در فضا حرکت می‌کند. در نهایت کهکشان ما در حدود ۴ میلیارد سال آینده با کهکشان آندرومدا برخورد خواهد کرد.

اگر راه شیری به قطر کمتر از ۱۰۰ متر تقلیل یابد، قطر منظومه شمسی کمتر از یک میلی‌متر خواهد شد.

نزدیک به ۱۷ میلیارد سیاره فراخورشیدی در راه شیری در کمربند حیات منظومه‌های سیاره‌ای خود قرار دارند. کهکشان ما باید بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیارد سیاره داشته باشد، اما تعداد واقعی احتمالاً بسیار بیشتر از این تخمین است.

در اطراف دیسک کهکشانی، هاله‌ای کروی شکل از ستاره‌های قدیمی و خوشه‌های سراسری قرار گرفته‌اند. نزدیک به ۹۰ درصد ستاره‌های دیگر هم در طیف ۱۰۰ هزار سال نوری از مرکز کهکشان قرار دارند.

راه شیری و آندرومدا از گروه محلی کهکشان‌ها هستند. این دو کهکشان بزرگ‌ترین اعضای این گروه به شمار می‌روند. ۳۰ کهکشان دیگر در این گروه قرار دارند.

سیاه‌چاله کلان‌جرم مرکز راه شیری کمان ای* نامیده می‌شود. جرم این سیاه‌چاله به ۴ میلیون جرم خورشیدی می‌رسد.