جناب خیابانی؛ در روزهای که دلالی در فوتبال ایران بیداد می‌کند، مشکل تیپ بازیکنان نیست
روزنو :جواد خیابانی معمولاً انتقادات سازنده‌ای نمی‌کند و با مطرح کردن صحبت‌های سطحی فقط باعث بروز حواشی می‌گردد.
یکی از مجریان صریح و منتقد در برنامه‌های تلویزیونی، گزارشگر باتجربه و پیشکسوت صداوسیما یعنی جواد خیابانی است که به تازگی در برنامه‌ای به نام «کادر فنی» نقدهایی جدی را به مسائل روز ورزش ایران و بازیکنان فوتبال مطرح می‌کند.
به نقل از ایران ورزشی، این نقدها و صحبت‌ها، باید جای درستی را نشانه بگیرد تا به جای سازندگی، خود تبدیل به یک معضل و دغدغه جدید در فضای فوتبالی و ورزشی کشور نشود. در هفته‌های اخیر، جواد خیابانی در برنامه‌های خود مسائل مختلفی را مورد نقد قرار داده اما در بسیاری از این موارد، نقدها نه به مسائل کلان و ریشه‌ای، بلکه به مسائل جزئی و نه‌چندان تأثیرگذار در آینده ورزش ایران محدود شده است.
کم‌اهمیتی نحوه پوشش بازیکنان در تلویزیون
در اینکه ورزشکاران ایرانی باید روی نحوه پوشش خود در برنامه‌های تلویزیونی حساس باشند، شکی نیست اما به نظر نمی‌رسد که مونولوگی طولانی و تند در خصوص لباس رامین رضاییان در یکی از برنامه‌های تلویزیونی، دردی از وضعیت فعلی فوتبال کشور دوا کند.
انتقادی که منجر به واکنش تند شجاع خلیل زاده هم شد که چندان محترمانه نبود. ماهیت صحبت کاپیتان تراکتور اما نادرست نبود. در شرایط فعلی ورزش و به ویژه فوتبال ایران، موضوعات بسیاری مهم‌تری از درگیری شخصی مجری تلویزیون با برخی از بازیکنان ازجمله علیرضا بیرانوند و شجاع خلیل‌زاده وجود دارد.
بخشی از پوشش رامین رضاییان که باعث حواشی بسیاری گردیده است.
مسائل مهم‌تر فوتبال ایران
از جمله مسأله همچنان بلاتکلیفِ پرداخت نشدن حق پخش تلویزیونی به باشگاه‌ها، تدارکات نه‌چندان درست تیم ملی پیش از جام جهانی، وضعیت نامناسب ورزشگاه‌های لیگ برتر ایران و تهران، دلالی و فساد گسترده در لیگ برتر ایران به‌ویژه میان ایجنت‌ها و مدیران، چالش‌های فدراسیون‌ها پیش از بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ ناگویا و بسیاری دیگر از موارد ریشه‌ای و اصولی در ورزش ایران که نقد مشکلات آنها، می‌تواند چراغی را برای ورزش ایران طی سال‌های آینده روشن کند.
با این حال شاید توجه زیاد به همه‌گیری و بازخورد برخی مطالب حاشیه‌ای در فضای مجازی و واکنش مردم، باعث شده تا مجریان تلویزیون ازجمله مجری باتجربه‌ای مانند جواد خیابانی، مسیر درست انتقاد را گم کنند و به جای مسائل کلان و بااهمیت، به موضوعاتی نه‌چندان حیاتی و کلیدی در ورزش کشور بپردازند.
